-ινος

Grec ancien

Étymologie

Voir le latin -inus.

Suffixe

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		-ινος		-ίνη		-ινον
vocatif		-ινε		-ίνη		-ινον
accusatif		-ινον		-ίνην		-ινον
génitif		-ίνου		-ίνης		-ίνου
datif		-ίνῳ		-ίνῃ		-ίνῳ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		-ίνω		-ίνα		-ίνω
vocatif		-ίνω		-ίνω		-ίνω
accusatif		-ίνω		-ίνα		-ίνω
génitif		-ίνοιν		-ίναιν		-ίνοιν
datif		-ίνοιν		-ίναιν		-ίνοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		-ινοι		-ιναι		-ινα
vocatif		-ινοι		-ιναι		-ινα
accusatif		-ίνους		-ίνας		-ινα
génitif		-ίνων		-ίνων		-ίνων
datif		-ίνοις		-ίναις		-ίνοις

-ινος *\i.nos\

1. Suffixe adjectival, -in.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)