-σις

Grec ancien

Étymologie

De -τις, du proto-grec *-tis lui-même issu de l’indo-européen commun *-tis.

Suffixe

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	-σις	αἱ	-σεις	τὼ	-σει
Vocatif		-σι		-σεις		-σει
Accusatif	τὴν	-σιν	τὰς	-σεις	τὼ	-σει
Génitif	τῆς	-σεως	τῶν	-σεων	τοῖν	-σέοιν
Datif	τῇ	-σει	ταῖς	-σεσι(ν)	τοῖν	-σέοιν

-σις, -sis *\sis\ féminin

1. Suffixe servant à former des noms d’actions.

Composés

• αἵρεσις
• ἀνακοίνωσις
• ἀφαίρεσις
• ἐγκόπρησις
• ἐνούρησις
• ἐξομολόγησις
• πτῶσις
• ποίησις
• χάλασις

Notes

Ce suffixe entraîne la récession de l’accent tonique.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901