-ωρ

Grec ancien

Étymologie

Apparenté au latin -or, de l’indo-européen commun.

Suffixe

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	-ωρ	οἱ	-ορες	τὼ	-ορε
Vocatif		-ορ		-ορες		-ορε
Accusatif	τὸν	-ορα	τοὺς	-ορας	τὼ	-ορε
Génitif	τοῦ	-ορος	τῶν	-ορων	τοῖν	-οροιν
Datif	τῷ	-ορι	τοῖς	-ορσι(ν)	τοῖν	-οροιν

-ωρ, -ôr *\ɔːr\ masculin

1. Suffixe nominal, -eur.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

• -ήρ
• -ής