-ωρ
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Apparenté au latin -or, de l’indo-européen commun.
Suffixe modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | -ωρ | οἱ | -ορες | τὼ | -ορε |
| Vocatif | -ορ | -ορες | -ορε | |||
| Accusatif | τὸν | -ορα | τοὺς | -ορας | τὼ | -ορε |
| Génitif | τοῦ | -ορος | τῶν | -ορων | τοῖν | -οροιν |
| Datif | τῷ | -ορι | τοῖς | -ορσι(ν) | τοῖν | -οροιν |
-ωρ, -ôr \ɔːr\ masculin
- Suffixe nominal, -eur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes modifier