-our
Anglais modifier
Étymologie modifier
- De l’ancien français -our.
Suffixe modifier
-our (pluriel : -ours)
- (Royaume-Uni) -eur, terminaison qui indique une qualité ou un caractère.
- flavour, labour, valour.
Variantes orthographiques modifier
Notes modifier
- Les mots modernes qui se forment d'un verbe emploient -or en britannique comme en américain: refrigerator, escalator, calculator.
Breton modifier
Étymologie modifier
Suffixe modifier
Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
---|---|---|
-our | -ourien | -ourion |
-our \ur\
- Suffixe d'agent en breton, le second après -er.
- Techet eo ar yez vremañ da lakaat diforcʼh etre ar gerioù en -er hag ar re en -our. Ar re-mañ a zo a uhelocʼh dere. Evelse e vo ul liorzher un den a labour el liorzhoù hag ul liorzhour unan hag a gempenn liorzhoù kaer ; ur cʼhaner a vo unan a gan hag ur cʼhanour a vo un arzour war ar cʼhan. — (Frañsez Kervella, Yezhadur Bras ar Brezhoneg, Skridoù Breizh, La Baule, 1947, page 434)
- De nos jours la langue a tendance à différencier les mots en -er de ceux en -our. Ces derniers sont dans un registre supérieur. Ainsi un jardinier désignera quelquʼun travaillant dans les jardins et un horticulteur quelquʼun qui les entretient ; un chanteur caractérisera quelquʼun qui chante et un chanteur un artiste.
- Techet eo ar yez vremañ da lakaat diforcʼh etre ar gerioù en -er hag ar re en -our. Ar re-mañ a zo a uhelocʼh dere. Evelse e vo ul liorzher un den a labour el liorzhoù hag ul liorzhour unan hag a gempenn liorzhoù kaer ; ur cʼhaner a vo unan a gan hag ur cʼhanour a vo un arzour war ar cʼhan. — (Frañsez Kervella, Yezhadur Bras ar Brezhoneg, Skridoù Breizh, La Baule, 1947, page 434)
Composés modifier
- aluzenour
- arvevadour
- arzour
- avielour
- avuour
- beajour
- chaseour
- dentour
- dubeour
- enebour
- enezour
- fizikour
- garlocʼhennour
- gedour
- gouarnour
- gourbiolinour
- gwadour
- gwazhiennour
- hendraour
- istorour
- jubennour
- kalonour
- kankrour
- klañvdiour
- klañvgarrour
- klañvour
- koadour
- krocʼhenour
- lagadour
- liorzhour
- livour
- lounezhour
- marcʼhadour
- morour
- oberour
- pesketour
- poreour
- skiantour
- splusegour
- tavarnour
- telefonour
- troadour
- yezhadurour
- yezhour
Ancien français modifier
Étymologie modifier
- (Siècle à préciser) Du latin -or.
Nom commun modifier
-our féminin
- Variante de -eur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Composés modifier
Références modifier
- « -eur », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage