Aria
Étymologie
modifier- Du basque Aria.
Nom propre
modifierAria \Prononciation ?\
- (Géographie) Hameau du Pays basque espagnol situé en Navarre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Traductions
modifierAnagrammes
modifierVoir aussi
modifier- Aria (Navarre) sur l’encyclopédie Wikipédia
Étymologie
modifier- (Nom propre 1) Par l’intermédiaire[1] du grec ancien Ἀρεία, Areía, de l’avestique Haraiva, devenu, en persan هرات, Herāt (« Hérât, ou Hérat »).
- Plus avant, apparenté à un étymon indo-européen commun *al-[2] (« autre ») qui donne le latin ollus, forme archaïque de ille (« celui-là »), et ultra, ulterior, ultimus (« au-delà »). L’évolution de l’étymon indoeuropéen de l’avestique ari (« étranger ») à ariya (« maitre, chef, homme noble » → voir Aryen et aryen) est la même que celle qui lie, en latin, hostis (« étranger ») à hospes (« hôte »).
- À Aria correspond[2], étymologiquement parlant, le gaélique Éire (« Eire ») et le nom de l’Irlande (« pays des hommes nobles »).
- (Nom propre 2) Du grec ancien Ἀρία, Aría.
Nom propre 1
modifierCas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Ariă |
Vocatif | Ariă |
Accusatif | Ariăm |
Génitif | Ariae |
Datif | Ariae |
Ablatif | Ariā |
Aria \Prononciation ?\ féminin singulier
- (Géographie) Arie, satrapie de l’empire perse.
Principium habet Indiae pars versa ad austrum. patet usque Arabiam et Rubri maris accolas. continentur Gedrosi, Carmani, Persae, Elymaei, Parthyene, Aria, Susiane, Mesopotamia, Seleucia cognominata Babylonia, Arabia ad Petras usque, Syria Coele, Pelusium, Aegypti inferiora, quae Chora vocatur, Alexandria, Africae maritima, Cyrenaica oppida omnia, Thapsus, Hadrumetum, Clupea, Carthago, Vtica, uterque Hippo, Numidia, Mauretania utraque, Atlanticum mare, columnae Herculis.
— (Pline l’Ancien, Naturalis Historia, 6)
Gentilés et adjectifs correspondants
modifierApparentés étymologiques
modifierNom propre 2
modifierCas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Ariă |
Vocatif | Ariă |
Accusatif | Ariăm |
Génitif | Ariae |
Datif | Ariae |
Ablatif | Ariā |
Locatif | Ariae |
Aria \Prononciation ?\ féminin singulier
- (Géographie) Ile sur le Pont-Euxin.
Insulae in Ponto Planctae sive Cyaneae sive Symplegades; deinde Apollonia Thynias dicta, ut distingueretur ab ea quae est in Europa – distat a continente p. M, cingitur III – et contra Pharnaceam Chalceritis, quam Graeci Ariam dixerunt Martique sacram et in ea volucres cum advenis pugnasse pinnarum ictu.
— (Pline l’Ancien, Naturalis Historia, 6)
Voir aussi
modifier- Aria (regio Asiae) sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
modifier- « Aria », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- ↑ « Aria », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
- 1 2 Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
Conventions internationales
modifierÉtymologie
modifier- (1831) Origine incertaine, peut-être du gaulois *alika qui désignait l’aulne.
Nom scientifique
modifierAria
- (Botanique) Genre botanique de la famille des Rosaceae (Rosacées). Ce genre compte environ 125 espèces d’arbres à feuilles caduques originaires d’Europe de l’ouest et du Maghreb..
Noms vernaculaires
modifier- alisier
- alisier blanc (Aria edulis)
Notes
modifier- les arbres du genre Sorbus dont les feuilles sont simples — c’est à dire les alisiers — font maintenant parti du genre Aria.