Allemand modifier

Étymologie modifier

Dérivé de bewundern (« admirer »), avec le suffixe -ung.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif die Bewunderung
\bəˈvʊndəʁʊŋ\
die Bewunderungen
\bəˈvʊndəʁʊŋən\
Accusatif die Bewunderung
\bəˈvʊndəʁʊŋ\
die Bewunderungen
\bəˈvʊndəʁʊŋən\
Génitif der Bewunderung
\bəˈvʊndəʁʊŋ\
der Bewunderungen
\bəˈvʊndəʁʊŋən\
Datif der Bewunderung
\bəˈvʊndəʁʊŋ\
den Bewunderungen
\bəˈvʊndəʁʊŋən\

Bewunderung \bəˈvʊndəʁʊŋ\ féminin

  1. Admiration.
    • Er mag einfach keine Kults, die anderen gelten als ihm, und glaubt, die Bewunderung, die man anderen entgegenbringt, würde man ihm dafür stehlen. — (Emmanuel Carrère, traduit par Claudia Hamm, Limonow, MSB Matthes & Seitz Berlin Verlagsgesellschaft, 2012)
      C’est qu’il n’aime pas les cultes voués à d’autres que lui. L’admiration qu’on leur porte, il pense qu’on la lui vole.

Synonymes modifier

Prononciation modifier