Britannicus
Étymologie
modifier- (Siècle à préciser) Du latin Britannicus, ainsi nommé en raison des victoires de son père en Grande-Bretagne.
Nom propre
modifierBritannicus \Prononciation ?\ masculin
- (Antiquité) Fils de l’empereur Claude et de sa troisième femme Messaline.
Élevé à la cour avec Britannicus, il [Titus] eut la même éducation et les mêmes maîtres.
— (Suétone, Vie des douze Césars)
Traductions
modifierVoir aussi
modifier- Britannicus sur l’encyclopédie Wikipédia
- Britannicus sur l’encyclopédie Vikidia
Étymologie
modifierAdjectif
modifierCas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | Britannicus | Britannică | Britannicum | Britannicī | Britannicae | Britannică |
Vocatif | Britannice | Britannică | Britannicum | Britannicī | Britannicae | Britannică |
Accusatif | Britannicum | Britannicăm | Britannicum | Britannicōs | Britannicās | Britannică |
Génitif | Britannicī | Britannicae | Britannicī | Britannicōrŭm | Britannicārŭm | Britannicōrŭm |
Datif | Britannicō | Britannicae | Britannicō | Britannicīs | Britannicīs | Britannicīs |
Ablatif | Britannicō | Britannicā | Britannicō | Britannicīs | Britannicīs | Britannicīs |
Britannicus \Prononciation ?\
Synonymes
modifierDérivés dans d’autres langues
modifier- Espagnol : británico
- Français : britannique, Britannique
Nom propre
modifierCas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Britannicus |
Vocatif | Britannice |
Accusatif | Britannicum |
Génitif | Britannicī |
Datif | Britannicō |
Ablatif | Britannicō |
Britannicus \Prononciation ?\ masculin
- Britannicus.
Quo quidem tempore aiunt metoposcopum, a Narcisso Claudii liberto adhibitum, ut Britannicum inspiceret, constantissime affirmasse, illud quidem nullo modo, ceterum Titum, qui tunc prope astabat, utique imperaturum.
— (Suétone, Vita divi Titi)- On assure qu’à cette époque, Narcisse, affranchi de Claude, avait fait venir un devin pour tirer l’horoscope de Britannicus par l’inspection des traits du visage, et que le devin avait constamment affirmé que jamais ce jeune régnerait, mais que Titus, qui était alors auprès de lui, serait certainement élevé à l’empire. — (traduction)
Voir aussi
modifier- Tiberius Claudius Caesar Britannicus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
modifier- « Britannicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Britannicus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage