Carmenta
Latin modifier
Étymologie modifier
Nom propre modifier
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Carmentă |
Vocatif | Carmentă |
Accusatif | Carmentăm |
Génitif | Carmentae |
Datif | Carmentae |
Ablatif | Carmentā |
Carmenta \Prononciation ?\ féminin
- Carmenta, prophétesse, mère d'Évandre.
- Evander tum ea, profugus ex Peloponneso, auctoritate magis quam imperio regebat loca, venerabilis vir miraculo litterarum, rei novae inter rudes artium homines, venerabilior divinitate credita Carmentae matris, quam fatiloquam ante Sibyllae in Italiam adventum miratae eae gentes fuerant. — (Tite-Live, Ab Urbe Condita, I)
- Évandre, venu du Péloponnèse chercher un asile dans ces nouvelles contrées, les gouvernait bien plus par son ascendant que par l’effet d’une autorité réelle. Il devait cet ascendant à la connaissance de l’écriture, merveille toute nouvelle pour ces nations ignorantes des arts ; et plus encore à la croyance répandue sur sa mère Carmenta, qu’on regardait comme une divinité, et dont les prédictions, antérieures à l’arrivée de la Sibylle en Italie, avaient frappé ces peuples d’admiration.
- Evander tum ea, profugus ex Peloponneso, auctoritate magis quam imperio regebat loca, venerabilis vir miraculo litterarum, rei novae inter rudes artium homines, venerabilior divinitate credita Carmentae matris, quam fatiloquam ante Sibyllae in Italiam adventum miratae eae gentes fuerant. — (Tite-Live, Ab Urbe Condita, I)
Dérivés modifier
Voir aussi modifier
- Carmenta sur l’encyclopédie Wikipédia
Références modifier
- « Carmenta », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage