Catius
Latin modifier
Étymologie modifier
Nom propre modifier
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Catius |
Vocatif | Catie |
Accusatif | Catium |
Génitif | Catiī |
Datif | Catiō |
Ablatif | Catiō |
Catius \Prononciation ?\ masculin
- (Religion) Divinité de la ruse, selon saint Augustin.
- Sed si uirtus non nisi ad ingeniosum posset uenire, quid opus erat deo Catio patre, qui catos, id est acutos faceret, cum hoc posset conferre felicitas? — (Augustin, De civitate Dei, IV)
- Si la Vertu suppose de l’esprit, qu’était-il besoin du père Catius, divinité chargée de rendre les hommes fins et avisés, la Félicité pouvant aussi d’ailleurs leur procurer cet avantage. — (trad.)
- Sed si uirtus non nisi ad ingeniosum posset uenire, quid opus erat deo Catio patre, qui catos, id est acutos faceret, cum hoc posset conferre felicitas? — (Augustin, De civitate Dei, IV)
Prénom modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | Catius | Catiī |
Vocatif | Catie | Catiī |
Accusatif | Catium | Catiōs |
Génitif | Catiī | Catiōrum |
Datif | Catiō | Catiīs |
Ablatif | Catiō | Catiīs |
Catius \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : Catia)
- Prénom masculin.
Références modifier
- « Catius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage