Conjugaison en espagnol
aislar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

aislar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   aíslo [aˈis.lo]
(tú/vos
ou (vos) 
 aíslas
 aislás
[aˈis.las]
[a.isˈlas]
(él/ella/Ud.  aísla [aˈis.la]
(nosostros-as)   aislamos [a.isˈla.mos]
(vosostros-as/os  aisláis [a.isˈlai̯s]
(ellos-as/Uds.  aíslan [aˈis.lan]
Passé composé
(yo)   he aislado [e a.isˈla.ðo]
(tú/vos  has aislado [as a.isˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  ha aislado [a a.isˈla.ðo]
(nosotros-as)   hemos aislado [ˈe.mos a.isˈla.ðo]
(vosotros-as/os  habéis aislado [a.ˈβejs a.isˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  han aislado [an a.isˈla.ðo]
Imparfait
(yo)   aislaba [a.isˈla.βa]
(tú/vos  aislabas [a.isˈla.βas]
(él/ella/Ud.  aislaba [a.isˈla.βa]
(nosostros-as)   aislábamos [a.isˈla.βa.mos]
(vosostros-as/os  aislabais [a.isˈla.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  aislaban [a.isˈla.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había aislado [a.ˈβi.a a.isˈla.ðo]
(tú/vos  habías aislado [a.ˈβi.as a.isˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  había aislado [a.ˈβi.a a.isˈla.ðo]
(nosotros-as)   habíamos aislado [a.ˈβi.a.mos a.isˈla.ðo]
(vosotros-as/os  habíais aislado [a.ˈβi.ajs a.isˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían aislado [a.ˈβi.an a.isˈla.ðo]
Passé simple
(yo)   aislé [a.isˈle]
(tú/vos  aislaste [a.isˈlas.te]
(él/ella/Ud.  aisló [a.isˈlo]
(nosostros-as)   aislamos [a.isˈla.mos]
(vosostros-as/os  aislasteis [a.isˈlas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  aislaron [a.isˈla.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube aislado [ˈu.βe a.isˈla.ðo]
(tú/vos  hubiste aislado [u.ˈβi.ste a.isˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo aislado [ˈu.βo a.isˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubimos aislado [u.ˈβi.mos a.isˈla.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis aislado [u.ˈβi.stejs a.isˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron aislado [u.ˈβje.ɾon a.isˈla.ðo]
Futur simple
(yo)   aislaré [a.is.laˈɾe]
(tú/vos  aislarás [a.is.laˈɾas]
(él/ella/Ud.  aislará [a.is.laˈɾa]
(nosostros-as)   aislaremos [a.is.laˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  aislaréis [a.is.laˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  aislarán [a.is.laˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré aislado [a.ˈβɾe a.isˈla.ðo]
(tú/vos  habrás aislado [a.ˈβɾas a.isˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá aislado [a.ˈβɾa a.isˈla.ðo]
(nosotros-as)   habremos aislado [a.ˈβɾe.mos a.isˈla.ðo]
(vosotros-as/os  habréis aislado [a.ˈβɾejs a.isˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán aislado [a.ˈβɾan a.isˈla.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   aislaría [a.is.laˈɾi.a]
(tú/vos  aislarías [a.is.laˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  aislaría [a.is.laˈɾi.a]
(nosostros-as)   aislaríamos [a.is.laˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  aislaríais [a.is.laˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  aislarían [a.is.laˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría aislado [a.ˈβɾi.a a.isˈla.ðo]
(tú/vos  habrías aislado [a.ˈβɾi.as a.isˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  habría aislado [a.ˈβɾi.a a.isˈla.ðo]
(nosotros-as)   habríamos aislado [a.ˈβɾi.a.mos a.isˈla.ðo]
(vosotros-as/os  habríais aislado [a.ˈβɾi.ajs a.isˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían aislado [a.ˈβɾi.an a.isˈla.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   aísle [a.ˈis.le]
(tú/vos
ou (vos) 
 aísles
 aislés
[a.ˈis.les]
[a.isˈles]
(él/ella/Ud.  aísle [a.ˈis.le]
(nosostros-as)   aislemos [a.isˈle.mos]
(vosostros-as/os  aisléis [a.isˈlei̯s]
(ellos-as/Uds.  aíslen [a.ˈis.len]
Passé composé
(yo)   haya aislado [ˈa.ja a.isˈla.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas aislado
 hayás aislado
[ˈa.jas a.isˈla.ðo]
[a.ˈjas a.isˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  haya aislado [ˈa.ja a.isˈla.ðo]
(nosotros-as)   hayamos aislado [a.ˈja.mos a.isˈla.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis aislado [a.ˈjajs a.isˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan aislado [ˈa.jan a.isˈla.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   aislara [a.isˈla.ɾa]
(tú/vos  aislaras [a.isˈla.ɾas]
(él/ella/Ud.  aislara [a.isˈla.ɾa]
(nosostros-as)   aisláramos [a.isˈla.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  aislarais [a.isˈla.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  aislaran [a.isˈla.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera aislado [u.ˈβje.ɾa a.isˈla.ðo]
(tú/vos  hubieras aislado [u.ˈβje.ɾas a.isˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera aislado [u.ˈβje.ɾa a.isˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos aislado [u.ˈβje.ɾa.mos a.isˈla.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais aislado [u.ˈβje.ɾajs a.isˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran aislado [u.ˈβje.ɾan a.isˈla.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   aislase [a.isˈla.se]
(tú/vos  aislases [a.isˈla.ses]
(él/ella/Ud.  aislase [a.isˈla.se]
(nosostros-as)   aislásemos [a.isˈla.se.mos]
(vosostros-as/os  aislaseis [a.isˈla.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  aislasen [a.isˈla.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese aislado [u.ˈβje.se a.isˈla.ðo]
(tú/vos  hubieses aislado [u.ˈβje.ses a.isˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese aislado [u.ˈβje.se a.isˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos aislado [u.ˈβje.se.mos a.isˈla.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis aislado [u.ˈβje.sejs a.isˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen aislado [u.ˈβje.sen a.isˈla.ðo]
Futur
(yo)   aislare [a.isˈla.ɾe]
(tú/vos  aislares [a.isˈla.ɾes]
(él/ella/Ud.  aislare [a.isˈla.ɾe]
(nosostros-as)   aisláremos [a.isˈla.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  aislareis [a.isˈla.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  aislaren [a.isˈla.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere aislado [u.ˈβje.ɾe a.isˈla.ðo]
(tú/vos  hubieres aislado [u.ˈβje.ɾes a.isˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere aislado [u.ˈβje.ɾe a.isˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos aislado [u.ˈβje.ɾe.mos a.isˈla.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis aislado [u.ˈβje.ɾejs a.isˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren aislado [u.ˈβje.ɾen a.isˈla.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 aísla
 aislá
[aˈis.la]
[a.isˈla]
(usted)   aísle [aˈis.le]
(nosostros-as)   aislemos [a.isˈle.mos]
(vosostros-as)   aislad [a.isˈlað]
(ustedes)   aíslen [aˈis.len]