Conjugaison:espagnol/aparentar

Conjugaison en espagnol
aparentar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

aparentar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   aparento [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 aparentas
 aparentás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  aparenta [Prononciation ?]
(nosostros-as)   aparentamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  aparentáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  aparentan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he aparentado [e]
(tú/vos  has aparentado [as]
(él/ella/Ud.  ha aparentado [a]
(nosotros-as)   hemos aparentado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis aparentado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han aparentado [an]
Imparfait
(yo)   aparentaba [Prononciation ?]
(tú/vos  aparentabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  aparentaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   aparentábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  aparentabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  aparentaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había aparentado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías aparentado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había aparentado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos aparentado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais aparentado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían aparentado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   aparenté [Prononciation ?]
(tú/vos  aparentaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  aparentó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   aparentamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  aparentasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  aparentaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube aparentado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste aparentado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo aparentado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos aparentado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis aparentado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron aparentado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   aparentaré [Prononciation ?]
(tú/vos  aparentarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  aparentará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   aparentaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  aparentaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  aparentarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré aparentado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás aparentado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá aparentado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos aparentado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis aparentado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán aparentado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   aparentaría [Prononciation ?]
(tú/vos  aparentarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  aparentaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   aparentaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  aparentaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  aparentarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría aparentado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías aparentado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría aparentado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos aparentado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais aparentado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían aparentado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   aparente [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 aparentes
 aparentés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  aparente [Prononciation ?]
(nosostros-as)   aparentemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  aparentéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  aparenten [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya aparentado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas aparentado
 hayás aparentado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya aparentado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos aparentado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis aparentado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan aparentado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   aparentara [Prononciation ?]
(tú/vos  aparentaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  aparentara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   aparentáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  aparentarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  aparentaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera aparentado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras aparentado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera aparentado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos aparentado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais aparentado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran aparentado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   aparentase [Prononciation ?]
(tú/vos  aparentases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  aparentase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   aparentásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  aparentaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  aparentasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese aparentado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses aparentado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese aparentado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos aparentado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis aparentado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen aparentado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   aparentare [Prononciation ?]
(tú/vos  aparentares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  aparentare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   aparentáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  aparentareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  aparentaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere aparentado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres aparentado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere aparentado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos aparentado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis aparentado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren aparentado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 aparenta
 aparentá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   aparente [Prononciation ?]
(nosostros-as)   aparentemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   aparentad [Prononciation ?]
(ustedes)   aparenten [Prononciation ?]