Conjugaison:espagnol/arrestar

Conjugaison en espagnol
arrestar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

arrestar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

modifier

Indicatif

modifier
Présent
(yo)   arresto [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 arrestas
 arrestás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   arresta [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   arrestáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   arrestan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he arrestado [e]
(tú/vos)   has arrestado [as]
(él/ella/Ud.)   ha arrestado [a]
(nosotros-as)   hemos arrestado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis arrestado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han arrestado [an]
Imparfait
(yo)   arrestaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   arrestabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   arrestaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   arrestabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   arrestaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había arrestado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías arrestado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había arrestado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos arrestado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais arrestado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían arrestado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   arresté [Prononciation ?]
(tú/vos)   arrestaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   arrestó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   arrestasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   arrestaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube arrestado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste arrestado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo arrestado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos arrestado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis arrestado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron arrestado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   arrestaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   arrestarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   arrestará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   arrestaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   arrestarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré arrestado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás arrestado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá arrestado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos arrestado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis arrestado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán arrestado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

modifier
Présent
(yo)   arrestaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   arrestarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   arrestaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   arrestaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   arrestarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría arrestado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías arrestado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría arrestado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos arrestado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais arrestado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían arrestado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   arreste [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 arrestes
 arrestés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   arreste [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   arrestéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   arresten [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya arrestado [ˈa.ja]
(tú/vos)   hayas arrestado [ˈa.jas]
(él/ella/Ud.)   haya arrestado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos arrestado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis arrestado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan arrestado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   arrestara [Prononciation ?]
(tú/vos)   arrestaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   arrestara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   arrestarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   arrestaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera arrestado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras arrestado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera arrestado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos arrestado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais arrestado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran arrestado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   arrestase [Prononciation ?]
(tú/vos)   arrestases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   arrestase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   arrestaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   arrestasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese arrestado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses arrestado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese arrestado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos arrestado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis arrestado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen arrestado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   arrestare [Prononciation ?]
(tú/vos)   arrestares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   arrestare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   arrestareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   arrestaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere arrestado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres arrestado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere arrestado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos arrestado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis arrestado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren arrestado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

modifier
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 arresta
 arrestá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   arreste [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   arrestad [Prononciation ?]
(ustedes)   arresten [Prononciation ?]