Conjugaison:espagnol/arrestar

Conjugaison en espagnol
arrestar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

arrestar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   arresto [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 arrestas
 arrestás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  arresta [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  arrestáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  arrestan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he arrestado [e]
(tú/vos  has arrestado [as]
(él/ella/Ud.  ha arrestado [a]
(nosotros-as)   hemos arrestado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis arrestado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han arrestado [an]
Imparfait
(yo)   arrestaba [Prononciation ?]
(tú/vos  arrestabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  arrestaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  arrestabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  arrestaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había arrestado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías arrestado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había arrestado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos arrestado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais arrestado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían arrestado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   arresté [Prononciation ?]
(tú/vos  arrestaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  arrestó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  arrestasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  arrestaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube arrestado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste arrestado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo arrestado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos arrestado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis arrestado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron arrestado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   arrestaré [Prononciation ?]
(tú/vos  arrestarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  arrestará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  arrestaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  arrestarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré arrestado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás arrestado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá arrestado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos arrestado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis arrestado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán arrestado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   arrestaría [Prononciation ?]
(tú/vos  arrestarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  arrestaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  arrestaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  arrestarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría arrestado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías arrestado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría arrestado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos arrestado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais arrestado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían arrestado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   arreste [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 arrestes
 arrestés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  arreste [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  arrestéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  arresten [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya arrestado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas arrestado
 hayás arrestado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya arrestado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos arrestado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis arrestado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan arrestado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   arrestara [Prononciation ?]
(tú/vos  arrestaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  arrestara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  arrestarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  arrestaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera arrestado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras arrestado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera arrestado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos arrestado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais arrestado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran arrestado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   arrestase [Prononciation ?]
(tú/vos  arrestases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  arrestase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  arrestaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  arrestasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese arrestado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses arrestado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese arrestado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos arrestado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis arrestado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen arrestado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   arrestare [Prononciation ?]
(tú/vos  arrestares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  arrestare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  arrestareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  arrestaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere arrestado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres arrestado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere arrestado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos arrestado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis arrestado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren arrestado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 arresta
 arrestá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   arreste [Prononciation ?]
(nosostros-as)   arrestemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   arrestad [Prononciation ?]
(ustedes)   arresten [Prononciation ?]