Conjugaison:espagnol/charolar

Conjugaison en espagnol
charolar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

charolar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

modifier

Indicatif

modifier
Présent
(yo)   charolo [t͡ʃaˈɾo.lo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 charolas
 charolás
[t͡ʃaˈɾo.las]
[t͡ʃa.ɾoˈlas]
(él/ella/Ud.)   charola [t͡ʃaˈɾo.la]
(nosostros-as)   charolamos [t͡ʃa.ɾoˈla.mos]
(vosostros-as/os)   charoláis [t͡ʃa.ɾoˈlai̯s]
(ellos-as/Uds.)   charolan [t͡ʃaˈɾo.lan]
Passé composé
(yo)   he charolado [e t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(tú/vos)   has charolado [as t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha charolado [a t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(nosotros-as)   hemos charolado [ˈe.mos t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis charolado [a.ˈβejs t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han charolado [an t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
Imparfait
(yo)   charolaba [t͡ʃa.ɾoˈla.βa]
(tú/vos)   charolabas [t͡ʃa.ɾoˈla.βas]
(él/ella/Ud.)   charolaba [t͡ʃa.ɾoˈla.βa]
(nosostros-as)   charolábamos [t͡ʃa.ɾoˈla.βa.mos]
(vosostros-as/os)   charolabais [t͡ʃa.ɾoˈla.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   charolaban [t͡ʃa.ɾoˈla.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había charolado [a.ˈβi.a t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(tú/vos)   habías charolado [a.ˈβi.as t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   había charolado [a.ˈβi.a t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(nosotros-as)   habíamos charolado [a.ˈβi.a.mos t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais charolado [a.ˈβi.ajs t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían charolado [a.ˈβi.an t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
Passé simple
(yo)   charolé [t͡ʃa.ɾoˈle]
(tú/vos)   charolaste [t͡ʃa.ɾoˈlas.te]
(él/ella/Ud.)   charoló [t͡ʃa.ɾoˈlo]
(nosostros-as)   charolamos [t͡ʃa.ɾoˈla.mos]
(vosostros-as/os)   charolasteis [t͡ʃa.ɾoˈlas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   charolaron [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube charolado [ˈu.βe t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(tú/vos)   hubiste charolado [u.ˈβi.ste t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo charolado [ˈu.βo t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubimos charolado [u.ˈβi.mos t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis charolado [u.ˈβi.stejs t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron charolado [u.ˈβje.ɾon t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
Futur simple
(yo)   charolaré [t͡ʃa.ɾo.laˈɾe]
(tú/vos)   charolarás [t͡ʃa.ɾo.laˈɾas]
(él/ella/Ud.)   charolará [t͡ʃa.ɾo.laˈɾa]
(nosostros-as)   charolaremos [t͡ʃa.ɾo.laˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   charolaréis [t͡ʃa.ɾo.laˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   charolarán [t͡ʃa.ɾo.laˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré charolado [a.ˈβɾe t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(tú/vos)   habrás charolado [a.ˈβɾas t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá charolado [a.ˈβɾa t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(nosotros-as)   habremos charolado [a.ˈβɾe.mos t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis charolado [a.ˈβɾejs t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán charolado [a.ˈβɾan t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]

Conditionnel

modifier
Présent
(yo)   charolaría [t͡ʃa.ɾo.laˈɾi.a]
(tú/vos)   charolarías [t͡ʃa.ɾo.laˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   charolaría [t͡ʃa.ɾo.laˈɾi.a]
(nosostros-as)   charolaríamos [t͡ʃa.ɾo.laˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   charolaríais [t͡ʃa.ɾo.laˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   charolarían [t͡ʃa.ɾo.laˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría charolado [a.ˈβɾi.a t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(tú/vos)   habrías charolado [a.ˈβɾi.as t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría charolado [a.ˈβɾi.a t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(nosotros-as)   habríamos charolado [a.ˈβɾi.a.mos t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais charolado [a.ˈβɾi.ajs t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían charolado [a.ˈβɾi.an t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]

Subjonctif

modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   charole [t͡ʃa.ˈɾo.le]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 charoles
 charolés
[t͡ʃa.ˈɾo.les]
[t͡ʃa.ɾoˈles]
(él/ella/Ud.)   charole [t͡ʃa.ˈɾo.le]
(nosostros-as)   charolemos [t͡ʃa.ɾoˈle.mos]
(vosostros-as/os)   charoléis [t͡ʃa.ɾoˈlei̯s]
(ellos-as/Uds.)   charolen [t͡ʃa.ˈɾo.len]
Passé composé
(yo)   haya charolado [ˈa.ja t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(tú/vos)   hayas charolado [ˈa.jas t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya charolado [ˈa.ja t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(nosotros-as)   hayamos charolado [a.ˈja.mos t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis charolado [a.ˈjajs t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan charolado [ˈa.jan t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   charolara [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾa]
(tú/vos)   charolaras [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾas]
(él/ella/Ud.)   charolara [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾa]
(nosostros-as)   charoláramos [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   charolarais [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   charolaran [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera charolado [u.ˈβje.ɾa t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(tú/vos)   hubieras charolado [u.ˈβje.ɾas t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera charolado [u.ˈβje.ɾa t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos charolado [u.ˈβje.ɾa.mos t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais charolado [u.ˈβje.ɾajs t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran charolado [u.ˈβje.ɾan t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   charolase [t͡ʃa.ɾoˈla.se]
(tú/vos)   charolases [t͡ʃa.ɾoˈla.ses]
(él/ella/Ud.)   charolase [t͡ʃa.ɾoˈla.se]
(nosostros-as)   charolásemos [t͡ʃa.ɾoˈla.se.mos]
(vosostros-as/os)   charolaseis [t͡ʃa.ɾoˈla.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   charolasen [t͡ʃa.ɾoˈla.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese charolado [u.ˈβje.se t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(tú/vos)   hubieses charolado [u.ˈβje.ses t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese charolado [u.ˈβje.se t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos charolado [u.ˈβje.se.mos t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis charolado [u.ˈβje.sejs t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen charolado [u.ˈβje.sen t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
Futur
(yo)   charolare [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾe]
(tú/vos)   charolares [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾes]
(él/ella/Ud.)   charolare [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾe]
(nosostros-as)   charoláremos [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   charolareis [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   charolaren [t͡ʃa.ɾoˈla.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere charolado [u.ˈβje.ɾe t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(tú/vos)   hubieres charolado [u.ˈβje.ɾes t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere charolado [u.ˈβje.ɾe t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos charolado [u.ˈβje.ɾe.mos t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis charolado [u.ˈβje.ɾejs t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren charolado [u.ˈβje.ɾen t͡ʃa.ɾoˈla.ðo]

Impératif

modifier
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 charola
 charolá
[t͡ʃaˈɾo.la]
[t͡ʃa.ɾoˈla]
(usted)   charole [t͡ʃaˈɾo.le]
(nosostros-as)   charolemos [t͡ʃa.ɾoˈle.mos]
(vosostros-as)   charolad [t͡ʃa.ɾoˈlað]
(ustedes)   charolen [t͡ʃaˈɾo.len]