Conjugaison en espagnol
colgar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

colgar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   cuelgo [ˈkwel.ɣo]
(tú/vos
ou (vos) 
 cuelgas
 colgás
[ˈkwel.ɣas]
[kolˈɣas]
(él/ella/Ud.  cuelga [ˈkwel.ɣa]
(nosostros-as)   colgamos [kolˈɣa.mos]
(vosostros-as/os  colgáis [kolˈɣai̯s]
(ellos-as/Uds.  cuelgan [ˈkwel.ɣan]
Passé composé
(yo)   he colgado [e kolˈɣa.ðo]
(tú/vos  has colgado [as kolˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.  ha colgado [a kolˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hemos colgado [ˈe.mos kolˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os  habéis colgado [a.ˈβejs kolˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.  han colgado [an kolˈɣa.ðo]
Imparfait
(yo)   colgaba [kolˈɣa.βa]
(tú/vos  colgabas [kolˈɣa.βas]
(él/ella/Ud.  colgaba [kolˈɣa.βa]
(nosostros-as)   colgábamos [kolˈɣa.βa.mos]
(vosostros-as/os  colgabais [kolˈɣa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  colgaban [kolˈɣa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había colgado [a.ˈβi.a kolˈɣa.ðo]
(tú/vos  habías colgado [a.ˈβi.as kolˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.  había colgado [a.ˈβi.a kolˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos colgado [a.ˈβi.a.mos kolˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os  habíais colgado [a.ˈβi.ajs kolˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían colgado [a.ˈβi.an kolˈɣa.ðo]
Passé simple
(yo)   colgué [kolˈɣe]
(tú/vos  colgaste [kolˈɣas.te]
(él/ella/Ud.  colgó [kolˈɣo]
(nosostros-as)   colgamos [kolˈɣa.mos]
(vosostros-as/os  colgasteis [kolˈɣas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  colgaron [kolˈɣa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube colgado [ˈu.βe kolˈɣa.ðo]
(tú/vos  hubiste colgado [u.ˈβi.ste kolˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo colgado [ˈu.βo kolˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos colgado [u.ˈβi.mos kolˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis colgado [u.ˈβi.stejs kolˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron colgado [u.ˈβje.ɾon kolˈɣa.ðo]
Futur simple
(yo)   colgaré [kol.ɣaˈɾe]
(tú/vos  colgarás [kol.ɣaˈɾas]
(él/ella/Ud.  colgará [kol.ɣaˈɾa]
(nosostros-as)   colgaremos [kol.ɣaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  colgaréis [kol.ɣaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  colgarán [kol.ɣaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré colgado [a.ˈβɾe kolˈɣa.ðo]
(tú/vos  habrás colgado [a.ˈβɾas kolˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá colgado [a.ˈβɾa kolˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habremos colgado [a.ˈβɾe.mos kolˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os  habréis colgado [a.ˈβɾejs kolˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán colgado [a.ˈβɾan kolˈɣa.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   colgaría [kol.ɣaˈɾi.a]
(tú/vos  colgarías [kol.ɣaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  colgaría [kol.ɣaˈɾi.a]
(nosostros-as)   colgaríamos [kol.ɣaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  colgaríais [kol.ɣaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  colgarían [kol.ɣaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría colgado [a.ˈβɾi.a kolˈɣa.ðo]
(tú/vos  habrías colgado [a.ˈβɾi.as kolˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.  habría colgado [a.ˈβɾi.a kolˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos colgado [a.ˈβɾi.a.mos kolˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os  habríais colgado [a.ˈβɾi.ajs kolˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían colgado [a.ˈβɾi.an kolˈɣa.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   cuelgue [ˈkwel.ɣe]
(tú/vos
ou (vos) 
 cuelgues
 colgués
[ˈkwel.ɣes]
[kolˈɣes]
(él/ella/Ud.  cuelgue [ˈkwel.ɣe]
(nosostros-as)   colguemos [kolˈɣe.mos]
(vosostros-as/os  colguéis [kolˈɣei̯s]
(ellos-as/Uds.  cuelguen [ˈkwel.ɣen]
Passé composé
(yo)   haya colgado [ˈa.ja kolˈɣa.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas colgado
 hayás colgado
[ˈa.jas kolˈɣa.ðo]
[a.ˈjas kolˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.  haya colgado [ˈa.ja kolˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos colgado [a.ˈja.mos kolˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis colgado [a.ˈjajs kolˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan colgado [ˈa.jan kolˈɣa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   colgara [kolˈɣa.ɾa]
(tú/vos  colgaras [kolˈɣa.ɾas]
(él/ella/Ud.  colgara [kolˈɣa.ɾa]
(nosostros-as)   colgáramos [kolˈɣa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  colgarais [kolˈɣa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  colgaran [kolˈɣa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera colgado [u.ˈβje.ɾa kolˈɣa.ðo]
(tú/vos  hubieras colgado [u.ˈβje.ɾas kolˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera colgado [u.ˈβje.ɾa kolˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos colgado [u.ˈβje.ɾa.mos kolˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais colgado [u.ˈβje.ɾajs kolˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran colgado [u.ˈβje.ɾan kolˈɣa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   colgase [kolˈɣa.se]
(tú/vos  colgases [kolˈɣa.ses]
(él/ella/Ud.  colgase [kolˈɣa.se]
(nosostros-as)   colgásemos [kolˈɣa.se.mos]
(vosostros-as/os  colgaseis [kolˈɣa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  colgasen [kolˈɣa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese colgado [u.ˈβje.se kolˈɣa.ðo]
(tú/vos  hubieses colgado [u.ˈβje.ses kolˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese colgado [u.ˈβje.se kolˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos colgado [u.ˈβje.se.mos kolˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis colgado [u.ˈβje.sejs kolˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen colgado [u.ˈβje.sen kolˈɣa.ðo]
Futur
(yo)   colgare [kolˈɣa.ɾe]
(tú/vos  colgares [kolˈɣa.ɾes]
(él/ella/Ud.  colgare [kolˈɣa.ɾe]
(nosostros-as)   colgáremos [kolˈɣa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  colgareis [kolˈɣa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  colgaren [kolˈɣa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere colgado [u.ˈβje.ɾe kolˈɣa.ðo]
(tú/vos  hubieres colgado [u.ˈβje.ɾes kolˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere colgado [u.ˈβje.ɾe kolˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos colgado [u.ˈβje.ɾe.mos kolˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis colgado [u.ˈβje.ɾejs kolˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren colgado [u.ˈβje.ɾen kolˈɣa.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 cuelga
 colgá
[ˈkwel.ɣa]
[kolˈɣa]
(usted)   cuelgue [ˈkwel.ɣe]
(nosostros-as)   colguemos [kolˈɣe.mos]
(vosostros-as)   colgad [kolˈɣað]
(ustedes)   cuelguen [ˈkwel.ɣen]