Conjugaison:espagnol/conciliar

Conjugaison en espagnol
conciliar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

conciliar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

modifier

Indicatif

modifier
Présent
(yo)   concilio [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 concilias
 conciliás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   concilia [Prononciation ?]
(nosostros-as)   conciliamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   conciliáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   concilian [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he conciliado [e]
(tú/vos)   has conciliado [as]
(él/ella/Ud.)   ha conciliado [a]
(nosotros-as)   hemos conciliado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis conciliado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han conciliado [an]
Imparfait
(yo)   conciliaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   conciliabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   conciliaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   conciliábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   conciliabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   conciliaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había conciliado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías conciliado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había conciliado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos conciliado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais conciliado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían conciliado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   concilié [Prononciation ?]
(tú/vos)   conciliaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   concilió [Prononciation ?]
(nosostros-as)   conciliamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   conciliasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   conciliaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube conciliado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste conciliado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo conciliado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos conciliado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis conciliado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron conciliado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   conciliaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   conciliarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   conciliará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   conciliaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   conciliaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   conciliarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré conciliado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás conciliado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá conciliado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos conciliado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis conciliado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán conciliado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

modifier
Présent
(yo)   conciliaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   conciliarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   conciliaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   conciliaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   conciliaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   conciliarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría conciliado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías conciliado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría conciliado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos conciliado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais conciliado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían conciliado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   concilie [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 concilies
 conciliés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   concilie [Prononciation ?]
(nosostros-as)   conciliemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   conciliéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   concilien [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya conciliado [ˈa.ja]
(tú/vos)   hayas conciliado [ˈa.jas]
(él/ella/Ud.)   haya conciliado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos conciliado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis conciliado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan conciliado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   conciliara [Prononciation ?]
(tú/vos)   conciliaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   conciliara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   conciliáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   conciliarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   conciliaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera conciliado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras conciliado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera conciliado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos conciliado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais conciliado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran conciliado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   conciliase [Prononciation ?]
(tú/vos)   conciliases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   conciliase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   conciliásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   conciliaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   conciliasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese conciliado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses conciliado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese conciliado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos conciliado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis conciliado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen conciliado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   conciliare [Prononciation ?]
(tú/vos)   conciliares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   conciliare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   conciliáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   conciliareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   conciliaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere conciliado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres conciliado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere conciliado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos conciliado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis conciliado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren conciliado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

modifier
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 concilia
 conciliá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   concilie [Prononciation ?]
(nosostros-as)   conciliemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   conciliad [Prononciation ?]
(ustedes)   concilien [Prononciation ?]