Conjugaison en espagnol
encolar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

encolar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   encolo [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 encolas
 encolás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encola [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encolamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encoláis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encolan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he encolado [e]
(tú/vos  has encolado [as]
(él/ella/Ud.  ha encolado [a]
(nosotros-as)   hemos encolado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis encolado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han encolado [an]
Imparfait
(yo)   encolaba [Prononciation ?]
(tú/vos  encolabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encolaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encolábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encolabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encolaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había encolado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías encolado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había encolado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos encolado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais encolado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían encolado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   encolé [Prononciation ?]
(tú/vos  encolaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encoló [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encolamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encolasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encolaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube encolado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste encolado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo encolado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos encolado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis encolado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron encolado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   encolaré [Prononciation ?]
(tú/vos  encolarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encolará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encolaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encolaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encolarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré encolado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás encolado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá encolado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos encolado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis encolado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán encolado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   encolaría [Prononciation ?]
(tú/vos  encolarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encolaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encolaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encolaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encolarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría encolado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías encolado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría encolado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos encolado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais encolado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían encolado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   encole [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 encoles
 encolés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encole [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encolemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encoléis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encolen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya encolado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas encolado
 hayás encolado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya encolado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos encolado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis encolado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan encolado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   encolara [Prononciation ?]
(tú/vos  encolaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encolara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encoláramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encolarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encolaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera encolado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras encolado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera encolado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos encolado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais encolado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran encolado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   encolase [Prononciation ?]
(tú/vos  encolases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encolase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encolásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encolaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encolasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese encolado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses encolado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese encolado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos encolado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis encolado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen encolado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   encolare [Prononciation ?]
(tú/vos  encolares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encolare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encoláremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encolareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encolaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere encolado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres encolado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere encolado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos encolado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis encolado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren encolado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 encola
 encolá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   encole [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encolemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   encolad [Prononciation ?]
(ustedes)   encolen [Prononciation ?]