Conjugaison:espagnol/exasperar

Conjugaison en espagnol
exasperar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

exasperar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   exaspero [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 exasperas
 exasperás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  exaspera [Prononciation ?]
(nosostros-as)   exasperamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  exasperáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  exasperan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he exasperado [e]
(tú/vos  has exasperado [as]
(él/ella/Ud.  ha exasperado [a]
(nosotros-as)   hemos exasperado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis exasperado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han exasperado [an]
Imparfait
(yo)   exasperaba [Prononciation ?]
(tú/vos  exasperabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  exasperaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   exasperábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  exasperabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  exasperaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había exasperado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías exasperado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había exasperado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos exasperado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais exasperado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían exasperado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   exasperé [Prononciation ?]
(tú/vos  exasperaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  exasperó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   exasperamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  exasperasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  exasperaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube exasperado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste exasperado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo exasperado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos exasperado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis exasperado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron exasperado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   exasperaré [Prononciation ?]
(tú/vos  exasperarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  exasperará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   exasperaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  exasperaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  exasperarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré exasperado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás exasperado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá exasperado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos exasperado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis exasperado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán exasperado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   exasperaría [Prononciation ?]
(tú/vos  exasperarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  exasperaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   exasperaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  exasperaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  exasperarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría exasperado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías exasperado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría exasperado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos exasperado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais exasperado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían exasperado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   exaspere [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 exasperes
 exasperés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  exaspere [Prononciation ?]
(nosostros-as)   exasperemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  exasperéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  exasperen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya exasperado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas exasperado
 hayás exasperado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya exasperado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos exasperado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis exasperado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan exasperado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   exasperara [Prononciation ?]
(tú/vos  exasperaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  exasperara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   exasperáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  exasperarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  exasperaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera exasperado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras exasperado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera exasperado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos exasperado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais exasperado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran exasperado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   exasperase [Prononciation ?]
(tú/vos  exasperases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  exasperase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   exasperásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  exasperaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  exasperasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese exasperado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses exasperado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese exasperado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos exasperado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis exasperado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen exasperado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   exasperare [Prononciation ?]
(tú/vos  exasperares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  exasperare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   exasperáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  exasperareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  exasperaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere exasperado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres exasperado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere exasperado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos exasperado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis exasperado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren exasperado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 exaspera
 exasperá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   exaspere [Prononciation ?]
(nosostros-as)   exasperemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   exasperad [Prononciation ?]
(ustedes)   exasperen [Prononciation ?]