Conjugaison en espagnol
ignorar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

ignorar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

modifier

Indicatif

modifier
Présent
(yo)   ignoro [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 ignoras
 ignorás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   ignora [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ignoramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   ignoráis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   ignoran [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he ignorado [e]
(tú/vos)   has ignorado [as]
(él/ella/Ud.)   ha ignorado [a]
(nosotros-as)   hemos ignorado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis ignorado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han ignorado [an]
Imparfait
(yo)   ignoraba [Prononciation ?]
(tú/vos)   ignorabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   ignoraba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ignorábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   ignorabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   ignoraban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había ignorado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías ignorado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había ignorado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos ignorado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais ignorado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían ignorado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   ignoré [Prononciation ?]
(tú/vos)   ignoraste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   ignoró [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ignoramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   ignorasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   ignoraron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube ignorado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste ignorado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo ignorado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos ignorado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis ignorado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron ignorado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   ignoraré [Prononciation ?]
(tú/vos)   ignorarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   ignorará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ignoraremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   ignoraréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   ignorarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré ignorado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás ignorado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá ignorado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos ignorado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis ignorado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán ignorado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

modifier
Présent
(yo)   ignoraría [Prononciation ?]
(tú/vos)   ignorarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   ignoraría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ignoraríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   ignoraríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   ignorarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría ignorado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías ignorado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría ignorado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos ignorado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais ignorado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían ignorado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   ignore [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 ignores
 ignorés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   ignore [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ignoremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   ignoréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   ignoren [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya ignorado [ˈa.ja]
(tú/vos)   hayas ignorado [ˈa.jas]
(él/ella/Ud.)   haya ignorado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos ignorado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis ignorado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan ignorado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   ignorara [Prononciation ?]
(tú/vos)   ignoraras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   ignorara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ignoráramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   ignorarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   ignoraran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera ignorado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras ignorado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera ignorado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos ignorado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais ignorado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran ignorado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   ignorase [Prononciation ?]
(tú/vos)   ignorases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   ignorase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ignorásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   ignoraseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   ignorasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese ignorado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses ignorado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese ignorado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos ignorado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis ignorado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen ignorado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   ignorare [Prononciation ?]
(tú/vos)   ignorares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   ignorare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ignoráremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   ignorareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   ignoraren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere ignorado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres ignorado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere ignorado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos ignorado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis ignorado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren ignorado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

modifier
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 ignora
 ignorá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   ignore [Prononciation ?]
(nosostros-as)   ignoremos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   ignorad [Prononciation ?]
(ustedes)   ignoren [Prononciation ?]