Conjugaison en espagnol
imputar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

imputar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   imputo [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 imputas
 imputás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  imputa [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  imputáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  imputan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he imputado [e]
(tú/vos  has imputado [as]
(él/ella/Ud.  ha imputado [a]
(nosotros-as)   hemos imputado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis imputado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han imputado [an]
Imparfait
(yo)   imputaba [Prononciation ?]
(tú/vos  imputabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  imputaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  imputabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  imputaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había imputado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías imputado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había imputado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos imputado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais imputado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían imputado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   imputé [Prononciation ?]
(tú/vos  imputaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  imputó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  imputasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  imputaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube imputado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste imputado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo imputado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos imputado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis imputado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron imputado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   imputaré [Prononciation ?]
(tú/vos  imputarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  imputará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  imputaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  imputarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré imputado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás imputado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá imputado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos imputado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis imputado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán imputado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   imputaría [Prononciation ?]
(tú/vos  imputarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  imputaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  imputaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  imputarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría imputado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías imputado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría imputado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos imputado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais imputado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían imputado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   impute [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 imputes
 imputés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  impute [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  imputéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  imputen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya imputado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas imputado
 hayás imputado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya imputado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos imputado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis imputado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan imputado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   imputara [Prononciation ?]
(tú/vos  imputaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  imputara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  imputarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  imputaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera imputado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras imputado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera imputado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos imputado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais imputado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran imputado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   imputase [Prononciation ?]
(tú/vos  imputases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  imputase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  imputaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  imputasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese imputado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses imputado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese imputado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos imputado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis imputado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen imputado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   imputare [Prononciation ?]
(tú/vos  imputares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  imputare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  imputareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  imputaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere imputado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres imputado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere imputado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos imputado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis imputado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren imputado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 imputa
 imputá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   impute [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   imputad [Prononciation ?]
(ustedes)   imputen [Prononciation ?]