Conjugaison:espagnol/inquietar

Conjugaison en espagnol
inquietar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

inquietar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   inquieto [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 inquietas
 inquietás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  inquieta [Prononciation ?]
(nosostros-as)   inquietamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  inquietáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  inquietan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he inquietado [e]
(tú/vos  has inquietado [as]
(él/ella/Ud.  ha inquietado [a]
(nosotros-as)   hemos inquietado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis inquietado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han inquietado [an]
Imparfait
(yo)   inquietaba [Prononciation ?]
(tú/vos  inquietabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  inquietaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   inquietábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  inquietabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  inquietaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había inquietado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías inquietado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había inquietado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos inquietado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais inquietado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían inquietado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   inquieté [Prononciation ?]
(tú/vos  inquietaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  inquietó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   inquietamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  inquietasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  inquietaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube inquietado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste inquietado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo inquietado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos inquietado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis inquietado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron inquietado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   inquietaré [Prononciation ?]
(tú/vos  inquietarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  inquietará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   inquietaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  inquietaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  inquietarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré inquietado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás inquietado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá inquietado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos inquietado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis inquietado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán inquietado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   inquietaría [Prononciation ?]
(tú/vos  inquietarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  inquietaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   inquietaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  inquietaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  inquietarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría inquietado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías inquietado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría inquietado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos inquietado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais inquietado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían inquietado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   inquiete [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 inquietes
 inquietés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  inquiete [Prononciation ?]
(nosostros-as)   inquietemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  inquietéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  inquieten [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya inquietado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas inquietado
 hayás inquietado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya inquietado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos inquietado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis inquietado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan inquietado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   inquietara [Prononciation ?]
(tú/vos  inquietaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  inquietara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   inquietáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  inquietarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  inquietaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera inquietado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras inquietado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera inquietado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos inquietado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais inquietado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran inquietado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   inquietase [Prononciation ?]
(tú/vos  inquietases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  inquietase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   inquietásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  inquietaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  inquietasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese inquietado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses inquietado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese inquietado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos inquietado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis inquietado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen inquietado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   inquietare [Prononciation ?]
(tú/vos  inquietares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  inquietare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   inquietáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  inquietareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  inquietaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere inquietado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres inquietado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere inquietado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos inquietado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis inquietado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren inquietado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 inquieta
 inquietá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   inquiete [Prononciation ?]
(nosostros-as)   inquietemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   inquietad [Prononciation ?]
(ustedes)   inquieten [Prononciation ?]