Conjugaison:espagnol/jurar

Conjugaison en espagnol
jurar
Verbe du 1^er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

jurar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	jurar	[xuˈɾaɾ]	haber	jurado	[aˌβeɾ xuˈɾa.ðo]
Gérondif	jurando	[xuˈɾan̪.do]	habiendo	jurado	[aˌβjen.do xuˈɾa.ðo]
Participe passé	jurado	[xuˈɾa.ðo]

Indicatif modifier

Présent
(yo)	juro	[ˈxu.ɾo]
(tú/vos) ou (vos)	juras jurás	[ˈxu.ɾas] [xuˈɾas]
(él/ella/Ud.)	jura	[ˈxu.ɾa]
(nosostros-as)	juramos	[xuˈɾa.mos]
(vosostros-as/os)	juráis	[xuˈɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)	juran	[ˈxu.ɾan]

Passé composé
(yo)	he jurado	[e xuˈɾa.ðo]
(tú/vos)	has jurado	[as xuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)	ha jurado	[a xuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)	hemos jurado	[ˈe.mos xuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)	habéis jurado	[a.ˈβejs xuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	han jurado	[an xuˈɾa.ðo]

Imparfait
(yo)	juraba	[xuˈɾa.βa]
(tú/vos)	jurabas	[xuˈɾa.βas]
(él/ella/Ud.)	juraba	[xuˈɾa.βa]
(nosostros-as)	jurábamos	[xuˈɾa.βa.mos]
(vosostros-as/os)	jurabais	[xuˈɾa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)	juraban	[xuˈɾa.βan]

Plus-que-parfait
(yo)	había jurado	[a.ˈβi.a xuˈɾa.ðo]
(tú/vos)	habías jurado	[a.ˈβi.as xuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)	había jurado	[a.ˈβi.a xuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)	habíamos jurado	[a.ˈβi.a.mos xuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)	habíais jurado	[a.ˈβi.ajs xuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habían jurado	[a.ˈβi.an xuˈɾa.ðo]

Passé simple
(yo)	juré	[xuˈɾe]
(tú/vos)	juraste	[xuˈɾas.te]
(él/ella/Ud.)	juró	[xuˈɾo]
(nosostros-as)	juramos	[xuˈɾa.mos]
(vosostros-as/os)	jurasteis	[xuˈɾas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)	juraron	[xuˈɾa.ɾon]

Passé antérieur
(yo)	hube jurado	[ˈu.βe xuˈɾa.ðo]
(tú/vos)	hubiste jurado	[u.ˈβi.ste xuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubo jurado	[ˈu.βo xuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)	hubimos jurado	[u.ˈβi.mos xuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)	hubisteis jurado	[u.ˈβi.stejs xuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieron jurado	[u.ˈβje.ɾon xuˈɾa.ðo]

Futur simple
(yo)	juraré	[xu.ɾaˈɾe]
(tú/vos)	jurarás	[xu.ɾaˈɾas]
(él/ella/Ud.)	jurará	[xu.ɾaˈɾa]
(nosostros-as)	juraremos	[xu.ɾaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)	juraréis	[xu.ɾaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)	jurarán	[xu.ɾaˈɾan]

Futur antérieur
(yo)	habré jurado	[a.ˈβɾe xuˈɾa.ðo]
(tú/vos)	habrás jurado	[a.ˈβɾas xuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)	habrá jurado	[a.ˈβɾa xuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)	habremos jurado	[a.ˈβɾe.mos xuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)	habréis jurado	[a.ˈβɾejs xuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habrán jurado	[a.ˈβɾan xuˈɾa.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)	juraría	[xu.ɾaˈɾi.a]
(tú/vos)	jurarías	[xu.ɾaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)	juraría	[xu.ɾaˈɾi.a]
(nosostros-as)	juraríamos	[xu.ɾaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)	juraríais	[xu.ɾaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)	jurarían	[xu.ɾaˈɾi.an]

Passé
(yo)	habría jurado	[a.ˈβɾi.a xuˈɾa.ðo]
(tú/vos)	habrías jurado	[a.ˈβɾi.as xuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)	habría jurado	[a.ˈβɾi.a xuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)	habríamos jurado	[a.ˈβɾi.a.mos xuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)	habríais jurado	[a.ˈβɾi.ajs xuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	habrían jurado	[a.ˈβɾi.an xuˈɾa.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)	jure	[ˈxu.ɾe]
(tú/vos) ou (vos)	jures jurés	[ˈxu.ɾes] [xuˈɾes]
(él/ella/Ud.)	jure	[ˈxu.ɾe]
(nosostros-as)	juremos	[xuˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)	juréis	[xuˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)	juren	[ˈxu.ɾen]

Passé composé
(yo)	haya jurado	[ˈa.ja xuˈɾa.ðo]
(tú/vos) ou (vos)	hayas jurado hayás jurado	[ˈa.jas xuˈɾa.ðo] [a.ˈjas xuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)	haya jurado	[ˈa.ja xuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)	hayamos jurado	[a.ˈja.mos xuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)	hayáis jurado	[a.ˈjajs xuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hayan jurado	[ˈa.jan xuˈɾa.ðo]

Imparfait (en -ra)
(yo)	jurara	[xuˈɾa.ɾa]
(tú/vos)	juraras	[xuˈɾa.ɾas]
(él/ella/Ud.)	jurara	[xuˈɾa.ɾa]
(nosostros-as)	juráramos	[xuˈɾa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)	jurarais	[xuˈɾa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)	juraran	[xuˈɾa.ɾan]

Plus-que-parfait (en -era)
(yo)	hubiera jurado	[u.ˈβje.ɾa xuˈɾa.ðo]
(tú/vos)	hubieras jurado	[u.ˈβje.ɾas xuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiera jurado	[u.ˈβje.ɾa xuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)	hubiéramos jurado	[u.ˈβje.ɾa.mos xuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)	hubierais jurado	[u.ˈβje.ɾajs xuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieran jurado	[u.ˈβje.ɾan xuˈɾa.ðo]

Imparfait (en -se)
(yo)	jurase	[xuˈɾa.se]
(tú/vos)	jurases	[xuˈɾa.ses]
(él/ella/Ud.)	jurase	[xuˈɾa.se]
(nosostros-as)	jurásemos	[xuˈɾa.se.mos]
(vosostros-as/os)	juraseis	[xuˈɾa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)	jurasen	[xuˈɾa.sen]

Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)	hubiese jurado	[u.ˈβje.se xuˈɾa.ðo]
(tú/vos)	hubieses jurado	[u.ˈβje.ses xuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiese jurado	[u.ˈβje.se xuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)	hubiésemos jurado	[u.ˈβje.se.mos xuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)	hubieseis jurado	[u.ˈβje.sejs xuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubiesen jurado	[u.ˈβje.sen xuˈɾa.ðo]

Futur
(yo)	jurare	[xuˈɾa.ɾe]
(tú/vos)	jurares	[xuˈɾa.ɾes]
(él/ella/Ud.)	jurare	[xuˈɾa.ɾe]
(nosostros-as)	juráremos	[xuˈɾa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)	jurareis	[xuˈɾa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)	juraren	[xuˈɾa.ɾen]

Futur antérieur
(yo)	hubiere jurado	[u.ˈβje.ɾe xuˈɾa.ðo]
(tú/vos)	hubieres jurado	[u.ˈβje.ɾes xuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)	hubiere jurado	[u.ˈβje.ɾe xuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)	hubiéremos jurado	[u.ˈβje.ɾe.mos xuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)	hubiereis jurado	[u.ˈβje.ɾejs xuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)	hubieren jurado	[u.ˈβje.ɾen xuˈɾa.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative)
(yo)	—	[–]
(tú) ou (vos)	jura jurá	[ˈxu.ɾa] [xuˈɾa]
(usted)	jure	[ˈxu.ɾe]
(nosostros-as)	juremos	[xuˈɾe.mos]
(vosostros-as)	jurad	[xuˈɾað]
(ustedes)	juren	[ˈxu.ɾen]