Conjugaison:espagnol/minar

Conjugaison en espagnol
minar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

minar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	minar	[miˈnaɾ]	haber	minado	[aˌβeɾ miˈna.ðo]
Gérondif	minando	[miˈnan̪.do]	habiendo	minado	[aˌβjen.do miˈna.ðo]
Participe passé	minado	[miˈna.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   mino [ˈmi.no] (tú/vos)  ou (vos)   minas  minás [ˈmi.nas] [miˈnas] (él/ella/Ud.)   mina [ˈmi.na] (nosostros-as)   minamos [miˈna.mos] (vosostros-as/os)   mináis [miˈnai̯s] (ellos-as/Uds.)   minan [ˈmi.nan]	Passé composé (yo)   he minado [e miˈna.ðo] (tú/vos)   has minado [as miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   ha minado [a miˈna.ðo] (nosotros-as)   hemos minado [ˈe.mos miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habéis minado [a.ˈβejs miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   han minado [an miˈna.ðo]
Imparfait (yo)   minaba [miˈna.βa] (tú/vos)   minabas [miˈna.βas] (él/ella/Ud.)   minaba [miˈna.βa] (nosostros-as)   minábamos [miˈna.βa.mos] (vosostros-as/os)   minabais [miˈna.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   minaban [miˈna.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había minado [a.ˈβi.a miˈna.ðo] (tú/vos)   habías minado [a.ˈβi.as miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   había minado [a.ˈβi.a miˈna.ðo] (nosotros-as)   habíamos minado [a.ˈβi.a.mos miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habíais minado [a.ˈβi.ajs miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían minado [a.ˈβi.an miˈna.ðo]
Passé simple (yo)   miné [miˈne] (tú/vos)   minaste [miˈnas.te] (él/ella/Ud.)   minó [miˈno] (nosostros-as)   minamos [miˈna.mos] (vosostros-as/os)   minasteis [miˈnas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   minaron [miˈna.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube minado [ˈu.βe miˈna.ðo] (tú/vos)   hubiste minado [u.ˈβi.ste miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo minado [ˈu.βo miˈna.ðo] (nosotros-as)   hubimos minado [u.ˈβi.mos miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis minado [u.ˈβi.stejs miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron minado [u.ˈβje.ɾon miˈna.ðo]
Futur simple (yo)   minaré [mi.naˈɾe] (tú/vos)   minarás [mi.naˈɾas] (él/ella/Ud.)   minará [mi.naˈɾa] (nosostros-as)   minaremos [mi.naˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   minaréis [mi.naˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   minarán [mi.naˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré minado [a.ˈβɾe miˈna.ðo] (tú/vos)   habrás minado [a.ˈβɾas miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá minado [a.ˈβɾa miˈna.ðo] (nosotros-as)   habremos minado [a.ˈβɾe.mos miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habréis minado [a.ˈβɾejs miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán minado [a.ˈβɾan miˈna.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   minaría [mi.naˈɾi.a] (tú/vos)   minarías [mi.naˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   minaría [mi.naˈɾi.a] (nosostros-as)   minaríamos [mi.naˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   minaríais [mi.naˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   minarían [mi.naˈɾi.an]

Passé (yo)   habría minado [a.ˈβɾi.a miˈna.ðo] (tú/vos)   habrías minado [a.ˈβɾi.as miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   habría minado [a.ˈβɾi.a miˈna.ðo] (nosotros-as)   habríamos minado [a.ˈβɾi.a.mos miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   habríais minado [a.ˈβɾi.ajs miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían minado [a.ˈβɾi.an miˈna.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   mine [ˈmi.ne] (tú/vos)  ou (vos)   mines  minés [ˈmi.nes] [miˈnes] (él/ella/Ud.)   mine [ˈmi.ne] (nosostros-as)   minemos [miˈne.mos] (vosostros-as/os)   minéis [miˈnei̯s] (ellos-as/Uds.)   minen [ˈmi.nen]	Passé composé (yo)   haya minado [ˈa.ja miˈna.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas minado  hayás minado [ˈa.jas miˈna.ðo] [a.ˈjas miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   haya minado [ˈa.ja miˈna.ðo] (nosotros-as)   hayamos minado [a.ˈja.mos miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis minado [a.ˈjajs miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan minado [ˈa.jan miˈna.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   minara [miˈna.ɾa] (tú/vos)   minaras [miˈna.ɾas] (él/ella/Ud.)   minara [miˈna.ɾa] (nosostros-as)   mináramos [miˈna.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   minarais [miˈna.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   minaran [miˈna.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera minado [u.ˈβje.ɾa miˈna.ðo] (tú/vos)   hubieras minado [u.ˈβje.ɾas miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera minado [u.ˈβje.ɾa miˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos minado [u.ˈβje.ɾa.mos miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais minado [u.ˈβje.ɾajs miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran minado [u.ˈβje.ɾan miˈna.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   minase [miˈna.se] (tú/vos)   minases [miˈna.ses] (él/ella/Ud.)   minase [miˈna.se] (nosostros-as)   minásemos [miˈna.se.mos] (vosostros-as/os)   minaseis [miˈna.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   minasen [miˈna.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese minado [u.ˈβje.se miˈna.ðo] (tú/vos)   hubieses minado [u.ˈβje.ses miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese minado [u.ˈβje.se miˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos minado [u.ˈβje.se.mos miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis minado [u.ˈβje.sejs miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen minado [u.ˈβje.sen miˈna.ðo]
Futur (yo)   minare [miˈna.ɾe] (tú/vos)   minares [miˈna.ɾes] (él/ella/Ud.)   minare [miˈna.ɾe] (nosostros-as)   mináremos [miˈna.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   minareis [miˈna.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   minaren [miˈna.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere minado [u.ˈβje.ɾe miˈna.ðo] (tú/vos)   hubieres minado [u.ˈβje.ɾes miˈna.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere minado [u.ˈβje.ɾe miˈna.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos minado [u.ˈβje.ɾe.mos miˈna.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis minado [u.ˈβje.ɾejs miˈna.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren minado [u.ˈβje.ɾen miˈna.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   mina  miná [ˈmi.na] [miˈna] (usted)   mine [ˈmi.ne] (nosostros-as)   minemos [miˈne.mos] (vosostros-as)   minad [miˈnað] (ustedes)   minen [ˈmi.nen]