Conjugaison:français/cingaliser

Conjugaison en français
cingaliser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de cingaliser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  cingalise \ʒə  sɛ̃.ɡa.liz\
tu  cingalises \ty  sɛ̃.ɡa.liz\
il/elle/on  cingalise \[il/ɛl/ɔ̃]  sɛ̃.ɡa.liz\
nous  cingalisons \nu  sɛ̃.ɡa.li.zɔ̃\
vous  cingalisez \vu  sɛ̃.ɡa.li.ze\
ils/elles  cingalisent \[il/ɛl]  sɛ̃.ɡa.liz\
Passé composé
j’ai  cingalisé  \ʒ‿e sɛ̃.ɡa.li.ze\
tu as  cingalisé  \ty a sɛ̃.ɡa.li.ze\
il/elle/on a  cingalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a sɛ̃.ɡa.li.ze\
nous avons  cingalisé  \nu.z‿a.vɔ̃ sɛ̃.ɡa.li.ze\
vous avez  cingalisé  \vu.z‿a.ve sɛ̃.ɡa.li.ze\
ils/elles ont  cingalisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ sɛ̃.ɡa.li.ze\
Imparfait
je  cingalisais \ʒə  sɛ̃.ɡa.li.zɛ\
tu  cingalisais \ty  sɛ̃.ɡa.li.zɛ\
il/elle/on  cingalisait \[il/ɛl/ɔ̃]  sɛ̃.ɡa.li.zɛ\
nous  cingalisions \nu  sɛ̃.ɡa.li.zjɔ̃\
vous  cingalisiez \vu  sɛ̃.ɡa.li.zje\
ils/elles  cingalisaient \[il/ɛl]  sɛ̃.ɡa.li.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  cingalisé  \ʒ‿a.vɛ sɛ̃.ɡa.li.ze\
tu avais  cingalisé  \ty a.vɛ sɛ̃.ɡa.li.ze\
il/elle/on avait  cingalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ sɛ̃.ɡa.li.ze\
nous avions  cingalisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ sɛ̃.ɡa.li.ze\
vous aviez  cingalisé  \vu.z‿a.vje sɛ̃.ɡa.li.ze\
ils/elles avaient  cingalisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ sɛ̃.ɡa.li.ze\
Passé simple
je  cingalisai \ʒə  sɛ̃.ɡa.li.ze\
tu  cingalisas \ty  sɛ̃.ɡa.li.za\
il/elle/on  cingalisa \[il/ɛl/ɔ̃]  sɛ̃.ɡa.li.za\
nous  cingalisâmes \nu  sɛ̃.ɡa.li.zam\
vous  cingalisâtes \vu  sɛ̃.ɡa.li.zat\
ils/elles  cingalisèrent \[il/ɛl]  sɛ̃.ɡa.li.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  cingalisé  \ʒ‿y sɛ̃.ɡa.li.ze\
tu eus  cingalisé  \ty y sɛ̃.ɡa.li.ze\
il/elle/on eut  cingalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y sɛ̃.ɡa.li.ze\
nous eûmes  cingalisé  \nu.z‿ym sɛ̃.ɡa.li.ze\
vous eûtes  cingalisé  \vu.z‿yt sɛ̃.ɡa.li.ze\
ils/elles eurent  cingalisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ sɛ̃.ɡa.li.ze\
Futur simple
je  cingaliserai \ʒə  sɛ̃.ɡa.li.z(ə.)ʁe\
tu  cingaliseras \ty  sɛ̃.ɡa.li.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  cingalisera \[il/ɛl/ɔ̃]  sɛ̃.ɡa.li.z(ə.)ʁa\
nous  cingaliserons \nu  sɛ̃.ɡa.li.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  cingaliserez \vu  sɛ̃.ɡa.li.z(ə.)ʁe\
ils/elles  cingaliseront \[il/ɛl]  sɛ̃.ɡa.li.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  cingalisé  \ʒ‿o.ʁe sɛ̃.ɡa.li.ze\
tu auras  cingalisé  \ty o.ʁa sɛ̃.ɡa.li.ze\
il/elle/on aura  cingalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa sɛ̃.ɡa.li.ze\
nous aurons  cingalisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ sɛ̃.ɡa.li.ze\
vous aurez  cingalisé  \vu.z‿o.ʁe sɛ̃.ɡa.li.ze\
ils/elles auront  cingalisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ sɛ̃.ɡa.li.ze\

Subjonctif

Présent
que je  cingalise \kə ʒə  sɛ̃.ɡa.liz\
que tu  cingalises \kə ty  sɛ̃.ɡa.liz\
qu’il/elle/on  cingalise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  sɛ̃.ɡa.liz\
que nous  cingalisions \kə nu  sɛ̃.ɡa.li.zjɔ̃\
que vous  cingalisiez \kə vu  sɛ̃.ɡa.li.zje\
qu’ils/elles  cingalisent \k‿[il/ɛl]  sɛ̃.ɡa.liz\
Passé
que j’aie  cingalisé  \kə ʒ‿ɛ sɛ̃.ɡa.li.ze\
que tu aies  cingalisé  \kə ty ɛ sɛ̃.ɡa.li.ze\
qu’il/elle/on ait  cingalisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ sɛ̃.ɡa.li.ze\
que nous ayons  cingalisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ sɛ̃.ɡa.li.ze\
que vous ayez  cingalisé  \kə vu.z‿ɛ.je sɛ̃.ɡa.li.ze\
qu’ils/elles aient  cingalisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ sɛ̃.ɡa.li.ze\
Imparfait
que je  cingalisasse \kə ʒə  sɛ̃.ɡa.li.zas\
que tu  cingalisasses \kə ty  sɛ̃.ɡa.li.zas\
qu’il/elle/on  cingalisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  sɛ̃.ɡa.li.za\
que nous  cingalisassions \kə nu  sɛ̃.ɡa.li.za.sjɔ̃\
que vous  cingalisassiez \kə vu  sɛ̃.ɡa.li.za.sje\
qu’ils/elles  cingalisassent \k‿[il/ɛl]  sɛ̃.ɡa.li.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  cingalisé  \kə ʒ‿ys sɛ̃.ɡa.li.ze\
que tu eusses  cingalisé  \kə ty ys sɛ̃.ɡa.li.ze\
qu’il/elle/on eût  cingalisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y sɛ̃.ɡa.li.ze\
que nous eussions  cingalisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ sɛ̃.ɡa.li.ze\
que vous eussiez  cingalisé  \kə vu.z‿y.sje sɛ̃.ɡa.li.ze\
qu’ils/elles eussent  cingalisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys sɛ̃.ɡa.li.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  cingalise  \sɛ̃.ɡa.liz\
  cingalisons  \sɛ̃.ɡa.li.zɔ̃\
  cingalisez  \sɛ̃.ɡa.li.ze\
Passé
 aie  cingalisé   \ɛ sɛ̃.ɡa.li.ze\ 
 ayons  cingalisé   \ɛ.jɔ̃ sɛ̃.ɡa.li.ze\ 
 ayez  cingalisé   \ɛ.je sɛ̃.ɡa.li.ze\