Conjugaison en français
daniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de daniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  danise \ʒə  da.niz\
tu  danises \ty  da.niz\
il/elle/on  danise \[il/ɛl/ɔ̃]  da.niz\
nous  danisons \nu  da.ni.zɔ̃\
vous  danisez \vu  da.ni.ze\
ils/elles  danisent \[il/ɛl]  da.niz\
Passé composé
j’ai  danisé  \ʒ‿e da.ni.ze\
tu as  danisé  \ty a da.ni.ze\
il/elle/on a  danisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a da.ni.ze\
nous avons  danisé  \nu.z‿a.vɔ̃ da.ni.ze\
vous avez  danisé  \vu.z‿a.ve da.ni.ze\
ils/elles ont  danisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ da.ni.ze\
Imparfait
je  danisais \ʒə  da.ni.zɛ\
tu  danisais \ty  da.ni.zɛ\
il/elle/on  danisait \[il/ɛl/ɔ̃]  da.ni.zɛ\
nous  danisions \nu  da.ni.zjɔ̃\
vous  danisiez \vu  da.ni.zje\
ils/elles  danisaient \[il/ɛl]  da.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  danisé  \ʒ‿a.vɛ da.ni.ze\
tu avais  danisé  \ty a.vɛ da.ni.ze\
il/elle/on avait  danisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ da.ni.ze\
nous avions  danisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ da.ni.ze\
vous aviez  danisé  \vu.z‿a.vje da.ni.ze\
ils/elles avaient  danisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ da.ni.ze\
Passé simple
je  danisai \ʒə  da.ni.ze\
tu  danisas \ty  da.ni.za\
il/elle/on  danisa \[il/ɛl/ɔ̃]  da.ni.za\
nous  danisâmes \nu  da.ni.zam\
vous  danisâtes \vu  da.ni.zat\
ils/elles  danisèrent \[il/ɛl]  da.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  danisé  \ʒ‿y da.ni.ze\
tu eus  danisé  \ty y da.ni.ze\
il/elle/on eut  danisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y da.ni.ze\
nous eûmes  danisé  \nu.z‿ym da.ni.ze\
vous eûtes  danisé  \vu.z‿yt da.ni.ze\
ils/elles eurent  danisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ da.ni.ze\
Futur simple
je  daniserai \ʒə  da.ni.z(ə.)ʁe\
tu  daniseras \ty  da.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  danisera \[il/ɛl/ɔ̃]  da.ni.z(ə.)ʁa\
nous  daniserons \nu  da.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  daniserez \vu  da.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  daniseront \[il/ɛl]  da.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  danisé  \ʒ‿o.ʁe da.ni.ze\
tu auras  danisé  \ty o.ʁa da.ni.ze\
il/elle/on aura  danisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa da.ni.ze\
nous aurons  danisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ da.ni.ze\
vous aurez  danisé  \vu.z‿o.ʁe da.ni.ze\
ils/elles auront  danisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ da.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  danise \kə ʒə  da.niz\
que tu  danises \kə ty  da.niz\
qu’il/elle/on  danise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  da.niz\
que nous  danisions \kə nu  da.ni.zjɔ̃\
que vous  danisiez \kə vu  da.ni.zje\
qu’ils/elles  danisent \k‿[il/ɛl]  da.niz\
Passé
que j’aie  danisé  \kə ʒ‿ɛ da.ni.ze\
que tu aies  danisé  \kə ty ɛ da.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  danisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ da.ni.ze\
que nous ayons  danisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ da.ni.ze\
que vous ayez  danisé  \kə vu.z‿ɛ.je da.ni.ze\
qu’ils/elles aient  danisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ da.ni.ze\
Imparfait
que je  danisasse \kə ʒə  da.ni.zas\
que tu  danisasses \kə ty  da.ni.zas\
qu’il/elle/on  danisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  da.ni.za\
que nous  danisassions \kə nu  da.ni.za.sjɔ̃\
que vous  danisassiez \kə vu  da.ni.za.sje\
qu’ils/elles  danisassent \k‿[il/ɛl]  da.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  danisé  \kə ʒ‿ys da.ni.ze\
que tu eusses  danisé  \kə ty ys da.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  danisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y da.ni.ze\
que nous eussions  danisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ da.ni.ze\
que vous eussiez  danisé  \kə vu.z‿y.sje da.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  danisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys da.ni.ze\

Conditionnel

Présent
je  daniserais \ʒə  da.ni.z(ə.)ʁɛ\
tu  daniserais \ty  da.ni.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  daniserait \[il/ɛl/ɔ̃]  da.ni.z(ə.)ʁɛ\
nous  daniserions \nu  da.ni.zə.ʁjɔ̃\
vous  daniseriez \vu  da.ni.zə.ʁje\
ils/elles  daniseraient \[il/ɛl]  da.ni.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  danisé  \ʒ‿o.ʁɛ da.ni.ze\
tu aurais  danisé  \ty o.ʁɛ da.ni.ze\
il/elle/on aurait  danisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ da.ni.ze\
nous aurions  danisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ da.ni.ze\
vous auriez  danisé  \vu.z‿o.ʁje da.ni.ze\
ils/elles auraient  danisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ da.ni.ze\

Impératif

Présent
  danise  \da.niz\
  danisons  \da.ni.zɔ̃\
  danisez  \da.ni.ze\
Passé
 aie  danisé   \ɛ da.ni.ze\ 
 ayons  danisé   \ɛ.jɔ̃ da.ni.ze\ 
 ayez  danisé   \ɛ.je da.ni.ze\