Conjugaison:français/faciliter

Conjugaison en français
faciliter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de faciliter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  facilite \ʒə  fa.si.lit\
tu  facilites \ty  fa.si.lit\
il/elle/on  facilite \[il/ɛl/ɔ̃]  fa.si.lit\
nous  facilitons \nu  fa.si.li.tɔ̃\
vous  facilitez \vu  fa.si.li.te\
ils/elles  facilitent \[il/ɛl]  fa.si.lit\
Passé composé
j’ai  facilité  \ʒ‿e fa.si.li.te\
tu as  facilité  \ty a fa.si.li.te\
il/elle/on a  facilité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a fa.si.li.te\
nous avons  facilité  \nu.z‿a.vɔ̃ fa.si.li.te\
vous avez  facilité  \vu.z‿a.ve fa.si.li.te\
ils/elles ont  facilité  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ fa.si.li.te\
Imparfait
je  facilitais \ʒə  fa.si.li.tɛ\
tu  facilitais \ty  fa.si.li.tɛ\
il/elle/on  facilitait \[il/ɛl/ɔ̃]  fa.si.li.tɛ\
nous  facilitions \nu  fa.si.li.tjɔ̃\
vous  facilitiez \vu  fa.si.li.tje\
ils/elles  facilitaient \[il/ɛl]  fa.si.li.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  facilité  \ʒ‿a.vɛ fa.si.li.te\
tu avais  facilité  \ty a.vɛ fa.si.li.te\
il/elle/on avait  facilité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ fa.si.li.te\
nous avions  facilité  \nu.z‿a.vjɔ̃ fa.si.li.te\
vous aviez  facilité  \vu.z‿a.vje fa.si.li.te\
ils/elles avaient  facilité  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ fa.si.li.te\
Passé simple
je  facilitai \ʒə  fa.si.li.te\
tu  facilitas \ty  fa.si.li.ta\
il/elle/on  facilita \[il/ɛl/ɔ̃]  fa.si.li.ta\
nous  facilitâmes \nu  fa.si.li.tam\
vous  facilitâtes \vu  fa.si.li.tat\
ils/elles  facilitèrent \[il/ɛl]  fa.si.li.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  facilité  \ʒ‿y fa.si.li.te\
tu eus  facilité  \ty y fa.si.li.te\
il/elle/on eut  facilité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fa.si.li.te\
nous eûmes  facilité  \nu.z‿ym fa.si.li.te\
vous eûtes  facilité  \vu.z‿yt fa.si.li.te\
ils/elles eurent  facilité  \[i/ɛ]l.z‿yʁ fa.si.li.te\
Futur simple
je  faciliterai \ʒə  fa.si.li.t(ə.)ʁe\
tu  faciliteras \ty  fa.si.li.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  facilitera \[il/ɛl/ɔ̃]  fa.si.li.t(ə.)ʁa\
nous  faciliterons \nu  fa.si.li.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  faciliterez \vu  fa.si.li.t(ə.)ʁe\
ils/elles  faciliteront \[il/ɛl]  fa.si.li.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  facilité  \ʒ‿o.ʁe fa.si.li.te\
tu auras  facilité  \ty o.ʁa fa.si.li.te\
il/elle/on aura  facilité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa fa.si.li.te\
nous aurons  facilité  \nu.z‿o.ʁɔ̃ fa.si.li.te\
vous aurez  facilité  \vu.z‿o.ʁe fa.si.li.te\
ils/elles auront  facilité  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ fa.si.li.te\

Subjonctif

Présent
que je  facilite \kə ʒə  fa.si.lit\
que tu  facilites \kə ty  fa.si.lit\
qu’il/elle/on  facilite \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fa.si.lit\
que nous  facilitions \kə nu  fa.si.li.tjɔ̃\
que vous  facilitiez \kə vu  fa.si.li.tje\
qu’ils/elles  facilitent \k‿[il/ɛl]  fa.si.lit\
Passé
que j’aie  facilité  \kə ʒ‿ɛ fa.si.li.te\
que tu aies  facilité  \kə ty ɛ fa.si.li.te\
qu’il/elle/on ait  facilité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ fa.si.li.te\
que nous ayons  facilité  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ fa.si.li.te\
que vous ayez  facilité  \kə vu.z‿ɛ.je fa.si.li.te\
qu’ils/elles aient  facilité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ fa.si.li.te\
Imparfait
que je  facilitasse \kə ʒə  fa.si.li.tas\
que tu  facilitasses \kə ty  fa.si.li.tas\
qu’il/elle/on  facilitât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fa.si.li.ta\
que nous  facilitassions \kə nu  fa.si.li.ta.sjɔ̃\
que vous  facilitassiez \kə vu  fa.si.li.ta.sje\
qu’ils/elles  facilitassent \k‿[il/ɛl]  fa.si.li.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  facilité  \kə ʒ‿ys fa.si.li.te\
que tu eusses  facilité  \kə ty ys fa.si.li.te\
qu’il/elle/on eût  facilité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fa.si.li.te\
que nous eussions  facilité  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ fa.si.li.te\
que vous eussiez  facilité  \kə vu.z‿y.sje fa.si.li.te\
qu’ils/elles eussent  facilité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys fa.si.li.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  facilite  \fa.si.lit\
  facilitons  \fa.si.li.tɔ̃\
  facilitez  \fa.si.li.te\
Passé
 aie  facilité   \ɛ fa.si.li.te\ 
 ayons  facilité   \ɛ.jɔ̃ fa.si.li.te\ 
 ayez  facilité   \ɛ.je fa.si.li.te\