Conjugaison:français/instituer

Conjugaison en français
instituer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-uer}}

Conjugaison de instituer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  institue \ʒə  ɛ̃s.ti.ty\
tu  institues \ty  ɛ̃s.ti.ty\
il/elle/on  institue \[il/ɛl/ɔ̃]  ɛ̃s.ti.ty\
nous  instituons \nu  ɛ̃s.ti.tɥɔ̃\
vous  instituez \vu  ɛ̃s.ti.tɥe\
ils/elles  instituent \[il/ɛl]  ɛ̃s.ti.ty\
Passé composé
j’ai  institué  \ʒ‿e ɛ̃s.ti.tɥe\
tu as  institué  \ty a ɛ̃s.ti.tɥe\
il/elle/on a  institué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ɛ̃s.ti.tɥe\
nous avons  institué  \nu.z‿a.vɔ̃ ɛ̃s.ti.tɥe\
vous avez  institué  \vu.z‿a.ve ɛ̃s.ti.tɥe\
ils/elles ont  institué  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ɛ̃s.ti.tɥe\
Imparfait
je  instituais \ʒə  ɛ̃s.ti.tɥɛ\
tu  instituais \ty  ɛ̃s.ti.tɥɛ\
il/elle/on  instituait \[il/ɛl/ɔ̃]  ɛ̃s.ti.tɥɛ\
nous  instituions \nu  ɛ̃s.ti.ty.jɔ̃\
vous  instituiez \vu  ɛ̃s.ti.ty.je\
ils/elles  instituaient \[il/ɛl]  ɛ̃s.ti.tɥɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  institué  \ʒ‿a.vɛ ɛ̃s.ti.tɥe\
tu avais  institué  \ty a.vɛ ɛ̃s.ti.tɥe\
il/elle/on avait  institué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ɛ̃s.ti.tɥe\
nous avions  institué  \nu.z‿a.vjɔ̃ ɛ̃s.ti.tɥe\
vous aviez  institué  \vu.z‿a.vje ɛ̃s.ti.tɥe\
ils/elles avaient  institué  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ɛ̃s.ti.tɥe\
Passé simple
je  instituai \ʒə  ɛ̃s.ti.tɥe\
tu  instituas \ty  ɛ̃s.ti.tɥa\
il/elle/on  institua \[il/ɛl/ɔ̃]  ɛ̃s.ti.tɥa\
nous  instituâmes \nu  ɛ̃s.ti.tɥam\
vous  instituâtes \vu  ɛ̃s.ti.tɥat\
ils/elles  instituèrent \[il/ɛl]  ɛ̃s.ti.tɥɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  institué  \ʒ‿y ɛ̃s.ti.tɥe\
tu eus  institué  \ty y ɛ̃s.ti.tɥe\
il/elle/on eut  institué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɛ̃s.ti.tɥe\
nous eûmes  institué  \nu.z‿ym ɛ̃s.ti.tɥe\
vous eûtes  institué  \vu.z‿yt ɛ̃s.ti.tɥe\
ils/elles eurent  institué  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ɛ̃s.ti.tɥe\
Futur simple
je  instituerai \ʒə  ɛ̃s.ti.ty.ʁe\
tu  institueras \ty  ɛ̃s.ti.ty.ʁa\
il/elle/on  instituera \[il/ɛl/ɔ̃]  ɛ̃s.ti.ty.ʁa\
nous  instituerons \nu  ɛ̃s.ti.ty.ʁɔ̃\
vous  instituerez \vu  ɛ̃s.ti.ty.ʁe\
ils/elles  institueront \[il/ɛl]  ɛ̃s.ti.ty.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  institué  \ʒ‿o.ʁe ɛ̃s.ti.tɥe\
tu auras  institué  \ty o.ʁa ɛ̃s.ti.tɥe\
il/elle/on aura  institué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɛ̃s.ti.tɥe\
nous aurons  institué  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ɛ̃s.ti.tɥe\
vous aurez  institué  \vu.z‿o.ʁe ɛ̃s.ti.tɥe\
ils/elles auront  institué  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ɛ̃s.ti.tɥe\

Subjonctif

Présent
que je  institue \kə ʒə  ɛ̃s.ti.ty\
que tu  institues \kə ty  ɛ̃s.ti.ty\
qu’il/elle/on  institue \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɛ̃s.ti.ty\
que nous  instituions \kə nu  ɛ̃s.ti.ty.jɔ̃\
que vous  instituiez \kə vu  ɛ̃s.ti.ty.je\
qu’ils/elles  instituent \k‿[il/ɛl]  ɛ̃s.ti.ty\
Passé
que j’aie  institué  \kə ʒ‿ɛ ɛ̃s.ti.tɥe\
que tu aies  institué  \kə ty ɛ ɛ̃s.ti.tɥe\
qu’il/elle/on ait  institué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ɛ̃s.ti.tɥe\
que nous ayons  institué  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ɛ̃s.ti.tɥe\
que vous ayez  institué  \kə vu.z‿ɛ.je ɛ̃s.ti.tɥe\
qu’ils/elles aient  institué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ɛ̃s.ti.tɥe\
Imparfait
que je  instituasse \kə ʒə  ɛ̃s.ti.tɥas\
que tu  instituasses \kə ty  ɛ̃s.ti.tɥas\
qu’il/elle/on  instituât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɛ̃s.ti.tɥa\
que nous  instituassions \kə nu  ɛ̃s.ti.tɥa.sjɔ̃\
que vous  instituassiez \kə vu  ɛ̃s.ti.tɥa.sje\
qu’ils/elles  instituassent \k‿[il/ɛl]  ɛ̃s.ti.tɥas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  institué  \kə ʒ‿ys ɛ̃s.ti.tɥe\
que tu eusses  institué  \kə ty ys ɛ̃s.ti.tɥe\
qu’il/elle/on eût  institué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɛ̃s.ti.tɥe\
que nous eussions  institué  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ɛ̃s.ti.tɥe\
que vous eussiez  institué  \kə vu.z‿y.sje ɛ̃s.ti.tɥe\
qu’ils/elles eussent  institué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ɛ̃s.ti.tɥe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  institue  \ɛ̃s.ti.ty\
  instituons  \ɛ̃s.ti.tɥɔ̃\
  instituez  \ɛ̃s.ti.tɥe\
Passé
 aie  institué   \ɛ ɛ̃s.ti.tɥe\ 
 ayons  institué   \ɛ.jɔ̃ ɛ̃s.ti.tɥe\ 
 ayez  institué   \ɛ.je ɛ̃s.ti.tɥe\