Conjugaison:français/marenniser

Conjugaison en français
marenniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de marenniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  marennise \ʒə  ma.ʁɛ.niz\
tu  marennises \ty  ma.ʁɛ.niz\
il/elle/on  marennise \[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁɛ.niz\
nous  marennisons \nu  ma.ʁɛ.ni.zɔ̃\
vous  marennisez \vu  ma.ʁɛ.ni.ze\
ils/elles  marennisent \[il/ɛl]  ma.ʁɛ.niz\
Passé composé
j’ai  marennisé  \ʒ‿e ma.ʁɛ.ni.ze\
tu as  marennisé  \ty a ma.ʁɛ.ni.ze\
il/elle/on a  marennisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ma.ʁɛ.ni.ze\
nous avons  marennisé  \nu.z‿a.vɔ̃ ma.ʁɛ.ni.ze\
vous avez  marennisé  \vu.z‿a.ve ma.ʁɛ.ni.ze\
ils/elles ont  marennisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ma.ʁɛ.ni.ze\
Imparfait
je  marennisais \ʒə  ma.ʁɛ.ni.zɛ\
tu  marennisais \ty  ma.ʁɛ.ni.zɛ\
il/elle/on  marennisait \[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁɛ.ni.zɛ\
nous  marennisions \nu  ma.ʁɛ.ni.zjɔ̃\
vous  marennisiez \vu  ma.ʁɛ.ni.zje\
ils/elles  marennisaient \[il/ɛl]  ma.ʁɛ.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  marennisé  \ʒ‿a.vɛ ma.ʁɛ.ni.ze\
tu avais  marennisé  \ty a.vɛ ma.ʁɛ.ni.ze\
il/elle/on avait  marennisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ma.ʁɛ.ni.ze\
nous avions  marennisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ma.ʁɛ.ni.ze\
vous aviez  marennisé  \vu.z‿a.vje ma.ʁɛ.ni.ze\
ils/elles avaient  marennisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ma.ʁɛ.ni.ze\
Passé simple
je  marennisai \ʒə  ma.ʁɛ.ni.ze\
tu  marennisas \ty  ma.ʁɛ.ni.za\
il/elle/on  marennisa \[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁɛ.ni.za\
nous  marennisâmes \nu  ma.ʁɛ.ni.zam\
vous  marennisâtes \vu  ma.ʁɛ.ni.zat\
ils/elles  marennisèrent \[il/ɛl]  ma.ʁɛ.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  marennisé  \ʒ‿y ma.ʁɛ.ni.ze\
tu eus  marennisé  \ty y ma.ʁɛ.ni.ze\
il/elle/on eut  marennisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ma.ʁɛ.ni.ze\
nous eûmes  marennisé  \nu.z‿ym ma.ʁɛ.ni.ze\
vous eûtes  marennisé  \vu.z‿yt ma.ʁɛ.ni.ze\
ils/elles eurent  marennisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ma.ʁɛ.ni.ze\
Futur simple
je  marenniserai \ʒə  ma.ʁɛ.ni.z(ə.)ʁe\
tu  marenniseras \ty  ma.ʁɛ.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  marennisera \[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁɛ.ni.z(ə.)ʁa\
nous  marenniserons \nu  ma.ʁɛ.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  marenniserez \vu  ma.ʁɛ.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  marenniseront \[il/ɛl]  ma.ʁɛ.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  marennisé  \ʒ‿o.ʁe ma.ʁɛ.ni.ze\
tu auras  marennisé  \ty o.ʁa ma.ʁɛ.ni.ze\
il/elle/on aura  marennisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ma.ʁɛ.ni.ze\
nous aurons  marennisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ma.ʁɛ.ni.ze\
vous aurez  marennisé  \vu.z‿o.ʁe ma.ʁɛ.ni.ze\
ils/elles auront  marennisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ma.ʁɛ.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  marennise \kə ʒə  ma.ʁɛ.niz\
que tu  marennises \kə ty  ma.ʁɛ.niz\
qu’il/elle/on  marennise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁɛ.niz\
que nous  marennisions \kə nu  ma.ʁɛ.ni.zjɔ̃\
que vous  marennisiez \kə vu  ma.ʁɛ.ni.zje\
qu’ils/elles  marennisent \k‿[il/ɛl]  ma.ʁɛ.niz\
Passé
que j’aie  marennisé  \kə ʒ‿ɛ ma.ʁɛ.ni.ze\
que tu aies  marennisé  \kə ty ɛ ma.ʁɛ.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  marennisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ma.ʁɛ.ni.ze\
que nous ayons  marennisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ma.ʁɛ.ni.ze\
que vous ayez  marennisé  \kə vu.z‿ɛ.je ma.ʁɛ.ni.ze\
qu’ils/elles aient  marennisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ma.ʁɛ.ni.ze\
Imparfait
que je  marennisasse \kə ʒə  ma.ʁɛ.ni.zas\
que tu  marennisasses \kə ty  ma.ʁɛ.ni.zas\
qu’il/elle/on  marennisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ma.ʁɛ.ni.za\
que nous  marennisassions \kə nu  ma.ʁɛ.ni.za.sjɔ̃\
que vous  marennisassiez \kə vu  ma.ʁɛ.ni.za.sje\
qu’ils/elles  marennisassent \k‿[il/ɛl]  ma.ʁɛ.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  marennisé  \kə ʒ‿ys ma.ʁɛ.ni.ze\
que tu eusses  marennisé  \kə ty ys ma.ʁɛ.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  marennisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ma.ʁɛ.ni.ze\
que nous eussions  marennisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ma.ʁɛ.ni.ze\
que vous eussiez  marennisé  \kə vu.z‿y.sje ma.ʁɛ.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  marennisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ma.ʁɛ.ni.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  marennise  \ma.ʁɛ.niz\
  marennisons  \ma.ʁɛ.ni.zɔ̃\
  marennisez  \ma.ʁɛ.ni.ze\
Passé
 aie  marennisé   \ɛ ma.ʁɛ.ni.ze\ 
 ayons  marennisé   \ɛ.jɔ̃ ma.ʁɛ.ni.ze\ 
 ayez  marennisé   \ɛ.je ma.ʁɛ.ni.ze\