Conjugaison:français/miniaturer

Conjugaison en français
miniaturer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de miniaturer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  miniature \ʒə  mi.nja.tyʁ\
tu  miniatures \ty  mi.nja.tyʁ\
il/elle/on  miniature \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.nja.tyʁ\
nous  miniaturons \nu  mi.nja.ty.ʁɔ̃\
vous  miniaturez \vu  mi.nja.ty.ʁe\
ils/elles  miniaturent \[il/ɛl]  mi.nja.tyʁ\
Passé composé
j’ai  miniaturé  \ʒ‿e mi.nja.ty.ʁe\
tu as  miniaturé  \ty a mi.nja.ty.ʁe\
il/elle/on a  miniaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a mi.nja.ty.ʁe\
nous avons  miniaturé  \nu.z‿a.vɔ̃ mi.nja.ty.ʁe\
vous avez  miniaturé  \vu.z‿a.ve mi.nja.ty.ʁe\
ils/elles ont  miniaturé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ mi.nja.ty.ʁe\
Imparfait
je  miniaturais \ʒə  mi.nja.ty.ʁɛ\
tu  miniaturais \ty  mi.nja.ty.ʁɛ\
il/elle/on  miniaturait \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.nja.ty.ʁɛ\
nous  miniaturions \nu  mi.nja.ty.ʁjɔ̃\
vous  miniaturiez \vu  mi.nja.ty.ʁje\
ils/elles  miniaturaient \[il/ɛl]  mi.nja.ty.ʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  miniaturé  \ʒ‿a.vɛ mi.nja.ty.ʁe\
tu avais  miniaturé  \ty a.vɛ mi.nja.ty.ʁe\
il/elle/on avait  miniaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ mi.nja.ty.ʁe\
nous avions  miniaturé  \nu.z‿a.vjɔ̃ mi.nja.ty.ʁe\
vous aviez  miniaturé  \vu.z‿a.vje mi.nja.ty.ʁe\
ils/elles avaient  miniaturé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ mi.nja.ty.ʁe\
Passé simple
je  miniaturai \ʒə  mi.nja.ty.ʁe\
tu  miniaturas \ty  mi.nja.ty.ʁa\
il/elle/on  miniatura \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.nja.ty.ʁa\
nous  miniaturâmes \nu  mi.nja.ty.ʁam\
vous  miniaturâtes \vu  mi.nja.ty.ʁat\
ils/elles  miniaturèrent \[il/ɛl]  mi.nja.ty.ʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  miniaturé  \ʒ‿y mi.nja.ty.ʁe\
tu eus  miniaturé  \ty y mi.nja.ty.ʁe\
il/elle/on eut  miniaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.nja.ty.ʁe\
nous eûmes  miniaturé  \nu.z‿ym mi.nja.ty.ʁe\
vous eûtes  miniaturé  \vu.z‿yt mi.nja.ty.ʁe\
ils/elles eurent  miniaturé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ mi.nja.ty.ʁe\
Futur simple
je  miniaturerai \ʒə  mi.nja.ty.ʁə.ʁe\
tu  miniatureras \ty  mi.nja.ty.ʁə.ʁa\
il/elle/on  miniaturera \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.nja.ty.ʁə.ʁa\
nous  miniaturerons \nu  mi.nja.ty.ʁə.ʁɔ̃\
vous  miniaturerez \vu  mi.nja.ty.ʁə.ʁe\
ils/elles  miniatureront \[il/ɛl]  mi.nja.ty.ʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  miniaturé  \ʒ‿o.ʁe mi.nja.ty.ʁe\
tu auras  miniaturé  \ty o.ʁa mi.nja.ty.ʁe\
il/elle/on aura  miniaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa mi.nja.ty.ʁe\
nous aurons  miniaturé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ mi.nja.ty.ʁe\
vous aurez  miniaturé  \vu.z‿o.ʁe mi.nja.ty.ʁe\
ils/elles auront  miniaturé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ mi.nja.ty.ʁe\

Subjonctif

Présent
que je  miniature \kə ʒə  mi.nja.tyʁ\
que tu  miniatures \kə ty  mi.nja.tyʁ\
qu’il/elle/on  miniature \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.nja.tyʁ\
que nous  miniaturions \kə nu  mi.nja.ty.ʁjɔ̃\
que vous  miniaturiez \kə vu  mi.nja.ty.ʁje\
qu’ils/elles  miniaturent \k‿[il/ɛl]  mi.nja.tyʁ\
Passé
que j’aie  miniaturé  \kə ʒ‿ɛ mi.nja.ty.ʁe\
que tu aies  miniaturé  \kə ty ɛ mi.nja.ty.ʁe\
qu’il/elle/on ait  miniaturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ mi.nja.ty.ʁe\
que nous ayons  miniaturé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ mi.nja.ty.ʁe\
que vous ayez  miniaturé  \kə vu.z‿ɛ.je mi.nja.ty.ʁe\
qu’ils/elles aient  miniaturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ mi.nja.ty.ʁe\
Imparfait
que je  miniaturasse \kə ʒə  mi.nja.ty.ʁas\
que tu  miniaturasses \kə ty  mi.nja.ty.ʁas\
qu’il/elle/on  miniaturât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.nja.ty.ʁa\
que nous  miniaturassions \kə nu  mi.nja.ty.ʁa.sjɔ̃\
que vous  miniaturassiez \kə vu  mi.nja.ty.ʁa.sje\
qu’ils/elles  miniaturassent \k‿[il/ɛl]  mi.nja.ty.ʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  miniaturé  \kə ʒ‿ys mi.nja.ty.ʁe\
que tu eusses  miniaturé  \kə ty ys mi.nja.ty.ʁe\
qu’il/elle/on eût  miniaturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.nja.ty.ʁe\
que nous eussions  miniaturé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ mi.nja.ty.ʁe\
que vous eussiez  miniaturé  \kə vu.z‿y.sje mi.nja.ty.ʁe\
qu’ils/elles eussent  miniaturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys mi.nja.ty.ʁe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  miniature  \mi.nja.tyʁ\
  miniaturons  \mi.nja.ty.ʁɔ̃\
  miniaturez  \mi.nja.ty.ʁe\
Passé
 aie  miniaturé   \ɛ mi.nja.ty.ʁe\ 
 ayons  miniaturé   \ɛ.jɔ̃ mi.nja.ty.ʁe\ 
 ayez  miniaturé   \ɛ.je mi.nja.ty.ʁe\