Conjugaison:français/monophtonguer

Conjugaison en français
monophtonguer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de monophtonguer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  monophtongue \ʒə  mo.no.ftɔ̃ɡ\
tu  monophtongues \ty  mo.no.ftɔ̃ɡ\
il/elle/on  monophtongue \[il/ɛl/ɔ̃]  mo.no.ftɔ̃ɡ\
nous  monophtonguons \nu  mo.no.ftɔ̃.ɡɔ̃\
vous  monophtonguez \vu  mo.no.ftɔ̃.ɡe\
ils/elles  monophtonguent \[il/ɛl]  mo.no.ftɔ̃ɡ\
Passé composé
j’ai  monophtongué  \ʒ‿e mo.no.ftɔ̃.ɡe\
tu as  monophtongué  \ty a mo.no.ftɔ̃.ɡe\
il/elle/on a  monophtongué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a mo.no.ftɔ̃.ɡe\
nous avons  monophtongué  \nu.z‿a.vɔ̃ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
vous avez  monophtongué  \vu.z‿a.ve mo.no.ftɔ̃.ɡe\
ils/elles ont  monophtongué  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
Imparfait
je  monophtonguais \ʒə  mo.no.ftɔ̃.ɡɛ\
tu  monophtonguais \ty  mo.no.ftɔ̃.ɡɛ\
il/elle/on  monophtonguait \[il/ɛl/ɔ̃]  mo.no.ftɔ̃.ɡɛ\
nous  monophtonguions \nu  mo.no.ftɔ̃.ɡjɔ̃\
vous  monophtonguiez \vu  mo.no.ftɔ̃.ɡje\
ils/elles  monophtonguaient \[il/ɛl]  mo.no.ftɔ̃.ɡɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  monophtongué  \ʒ‿a.vɛ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
tu avais  monophtongué  \ty a.vɛ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
il/elle/on avait  monophtongué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
nous avions  monophtongué  \nu.z‿a.vjɔ̃ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
vous aviez  monophtongué  \vu.z‿a.vje mo.no.ftɔ̃.ɡe\
ils/elles avaient  monophtongué  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
Passé simple
je  monophtonguai \ʒə  mo.no.ftɔ̃.ɡe\
tu  monophtonguas \ty  mo.no.ftɔ̃.ɡa\
il/elle/on  monophtongua \[il/ɛl/ɔ̃]  mo.no.ftɔ̃.ɡa\
nous  monophtonguâmes \nu  mo.no.ftɔ̃.ɡam\
vous  monophtonguâtes \vu  mo.no.ftɔ̃.ɡat\
ils/elles  monophtonguèrent \[il/ɛl]  mo.no.ftɔ̃.ɡɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  monophtongué  \ʒ‿y mo.no.ftɔ̃.ɡe\
tu eus  monophtongué  \ty y mo.no.ftɔ̃.ɡe\
il/elle/on eut  monophtongué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mo.no.ftɔ̃.ɡe\
nous eûmes  monophtongué  \nu.z‿ym mo.no.ftɔ̃.ɡe\
vous eûtes  monophtongué  \vu.z‿yt mo.no.ftɔ̃.ɡe\
ils/elles eurent  monophtongué  \[i/ɛ]l.z‿yʁ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
Futur simple
je  monophtonguerai \ʒə  mo.no.ftɔ̃.ɡ(ə.)ʁe\
tu  monophtongueras \ty  mo.no.ftɔ̃.ɡ(ə.)ʁa\
il/elle/on  monophtonguera \[il/ɛl/ɔ̃]  mo.no.ftɔ̃.ɡ(ə.)ʁa\
nous  monophtonguerons \nu  mo.no.ftɔ̃.ɡ(ə.)ʁɔ̃\
vous  monophtonguerez \vu  mo.no.ftɔ̃.ɡ(ə.)ʁe\
ils/elles  monophtongueront \[il/ɛl]  mo.no.ftɔ̃.ɡ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  monophtongué  \ʒ‿o.ʁe mo.no.ftɔ̃.ɡe\
tu auras  monophtongué  \ty o.ʁa mo.no.ftɔ̃.ɡe\
il/elle/on aura  monophtongué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa mo.no.ftɔ̃.ɡe\
nous aurons  monophtongué  \nu.z‿o.ʁɔ̃ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
vous aurez  monophtongué  \vu.z‿o.ʁe mo.no.ftɔ̃.ɡe\
ils/elles auront  monophtongué  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ mo.no.ftɔ̃.ɡe\

Subjonctif

Présent
que je  monophtongue \kə ʒə  mo.no.ftɔ̃ɡ\
que tu  monophtongues \kə ty  mo.no.ftɔ̃ɡ\
qu’il/elle/on  monophtongue \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mo.no.ftɔ̃ɡ\
que nous  monophtonguions \kə nu  mo.no.ftɔ̃.ɡjɔ̃\
que vous  monophtonguiez \kə vu  mo.no.ftɔ̃.ɡje\
qu’ils/elles  monophtonguent \k‿[il/ɛl]  mo.no.ftɔ̃ɡ\
Passé
que j’aie  monophtongué  \kə ʒ‿ɛ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
que tu aies  monophtongué  \kə ty ɛ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
qu’il/elle/on ait  monophtongué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
que nous ayons  monophtongué  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
que vous ayez  monophtongué  \kə vu.z‿ɛ.je mo.no.ftɔ̃.ɡe\
qu’ils/elles aient  monophtongué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
Imparfait
que je  monophtonguasse \kə ʒə  mo.no.ftɔ̃.ɡas\
que tu  monophtonguasses \kə ty  mo.no.ftɔ̃.ɡas\
qu’il/elle/on  monophtonguât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mo.no.ftɔ̃.ɡa\
que nous  monophtonguassions \kə nu  mo.no.ftɔ̃.ɡa.sjɔ̃\
que vous  monophtonguassiez \kə vu  mo.no.ftɔ̃.ɡa.sje\
qu’ils/elles  monophtonguassent \k‿[il/ɛl]  mo.no.ftɔ̃.ɡas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  monophtongué  \kə ʒ‿ys mo.no.ftɔ̃.ɡe\
que tu eusses  monophtongué  \kə ty ys mo.no.ftɔ̃.ɡe\
qu’il/elle/on eût  monophtongué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mo.no.ftɔ̃.ɡe\
que nous eussions  monophtongué  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ mo.no.ftɔ̃.ɡe\
que vous eussiez  monophtongué  \kə vu.z‿y.sje mo.no.ftɔ̃.ɡe\
qu’ils/elles eussent  monophtongué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys mo.no.ftɔ̃.ɡe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  monophtongue  \mo.no.ftɔ̃ɡ\
  monophtonguons  \mo.no.ftɔ̃.ɡɔ̃\
  monophtonguez  \mo.no.ftɔ̃.ɡe\
Passé
 aie  monophtongué   \ɛ mo.no.ftɔ̃.ɡe\ 
 ayons  monophtongué   \ɛ.jɔ̃ mo.no.ftɔ̃.ɡe\ 
 ayez  monophtongué   \ɛ.je mo.no.ftɔ̃.ɡe\