Conjugaison:français/pertuiser

Conjugaison en français
pertuiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de pertuiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  pertuise \ʒə  pɛʁ.tɥiz\
tu  pertuises \ty  pɛʁ.tɥiz\
il/elle/on  pertuise \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛʁ.tɥiz\
nous  pertuisons \nu  pɛʁ.tɥi.zɔ̃\
vous  pertuisez \vu  pɛʁ.tɥi.ze\
ils/elles  pertuisent \[il/ɛl]  pɛʁ.tɥiz\
Passé composé
j’ai  pertuisé  \ʒ‿e pɛʁ.tɥi.ze\
tu as  pertuisé  \ty a pɛʁ.tɥi.ze\
il/elle/on a  pertuisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a pɛʁ.tɥi.ze\
nous avons  pertuisé  \nu.z‿a.vɔ̃ pɛʁ.tɥi.ze\
vous avez  pertuisé  \vu.z‿a.ve pɛʁ.tɥi.ze\
ils/elles ont  pertuisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ pɛʁ.tɥi.ze\
Imparfait
je  pertuisais \ʒə  pɛʁ.tɥi.zɛ\
tu  pertuisais \ty  pɛʁ.tɥi.zɛ\
il/elle/on  pertuisait \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛʁ.tɥi.zɛ\
nous  pertuisions \nu  pɛʁ.tɥi.zjɔ̃\
vous  pertuisiez \vu  pɛʁ.tɥi.zje\
ils/elles  pertuisaient \[il/ɛl]  pɛʁ.tɥi.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  pertuisé  \ʒ‿a.vɛ pɛʁ.tɥi.ze\
tu avais  pertuisé  \ty a.vɛ pɛʁ.tɥi.ze\
il/elle/on avait  pertuisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ pɛʁ.tɥi.ze\
nous avions  pertuisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ pɛʁ.tɥi.ze\
vous aviez  pertuisé  \vu.z‿a.vje pɛʁ.tɥi.ze\
ils/elles avaient  pertuisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ pɛʁ.tɥi.ze\
Passé simple
je  pertuisai \ʒə  pɛʁ.tɥi.ze\
tu  pertuisas \ty  pɛʁ.tɥi.za\
il/elle/on  pertuisa \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛʁ.tɥi.za\
nous  pertuisâmes \nu  pɛʁ.tɥi.zam\
vous  pertuisâtes \vu  pɛʁ.tɥi.zat\
ils/elles  pertuisèrent \[il/ɛl]  pɛʁ.tɥi.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  pertuisé  \ʒ‿y pɛʁ.tɥi.ze\
tu eus  pertuisé  \ty y pɛʁ.tɥi.ze\
il/elle/on eut  pertuisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pɛʁ.tɥi.ze\
nous eûmes  pertuisé  \nu.z‿ym pɛʁ.tɥi.ze\
vous eûtes  pertuisé  \vu.z‿yt pɛʁ.tɥi.ze\
ils/elles eurent  pertuisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ pɛʁ.tɥi.ze\
Futur simple
je  pertuiserai \ʒə  pɛʁ.tɥi.z(ə.)ʁe\
tu  pertuiseras \ty  pɛʁ.tɥi.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  pertuisera \[il/ɛl/ɔ̃]  pɛʁ.tɥi.z(ə.)ʁa\
nous  pertuiserons \nu  pɛʁ.tɥi.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  pertuiserez \vu  pɛʁ.tɥi.z(ə.)ʁe\
ils/elles  pertuiseront \[il/ɛl]  pɛʁ.tɥi.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  pertuisé  \ʒ‿o.ʁe pɛʁ.tɥi.ze\
tu auras  pertuisé  \ty o.ʁa pɛʁ.tɥi.ze\
il/elle/on aura  pertuisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa pɛʁ.tɥi.ze\
nous aurons  pertuisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ pɛʁ.tɥi.ze\
vous aurez  pertuisé  \vu.z‿o.ʁe pɛʁ.tɥi.ze\
ils/elles auront  pertuisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ pɛʁ.tɥi.ze\

Subjonctif

Présent
que je  pertuise \kə ʒə  pɛʁ.tɥiz\
que tu  pertuises \kə ty  pɛʁ.tɥiz\
qu’il/elle/on  pertuise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pɛʁ.tɥiz\
que nous  pertuisions \kə nu  pɛʁ.tɥi.zjɔ̃\
que vous  pertuisiez \kə vu  pɛʁ.tɥi.zje\
qu’ils/elles  pertuisent \k‿[il/ɛl]  pɛʁ.tɥiz\
Passé
que j’aie  pertuisé  \kə ʒ‿ɛ pɛʁ.tɥi.ze\
que tu aies  pertuisé  \kə ty ɛ pɛʁ.tɥi.ze\
qu’il/elle/on ait  pertuisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ pɛʁ.tɥi.ze\
que nous ayons  pertuisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ pɛʁ.tɥi.ze\
que vous ayez  pertuisé  \kə vu.z‿ɛ.je pɛʁ.tɥi.ze\
qu’ils/elles aient  pertuisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ pɛʁ.tɥi.ze\
Imparfait
que je  pertuisasse \kə ʒə  pɛʁ.tɥi.zas\
que tu  pertuisasses \kə ty  pɛʁ.tɥi.zas\
qu’il/elle/on  pertuisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pɛʁ.tɥi.za\
que nous  pertuisassions \kə nu  pɛʁ.tɥi.za.sjɔ̃\
que vous  pertuisassiez \kə vu  pɛʁ.tɥi.za.sje\
qu’ils/elles  pertuisassent \k‿[il/ɛl]  pɛʁ.tɥi.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  pertuisé  \kə ʒ‿ys pɛʁ.tɥi.ze\
que tu eusses  pertuisé  \kə ty ys pɛʁ.tɥi.ze\
qu’il/elle/on eût  pertuisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pɛʁ.tɥi.ze\
que nous eussions  pertuisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ pɛʁ.tɥi.ze\
que vous eussiez  pertuisé  \kə vu.z‿y.sje pɛʁ.tɥi.ze\
qu’ils/elles eussent  pertuisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys pɛʁ.tɥi.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  pertuise  \pɛʁ.tɥiz\
  pertuisons  \pɛʁ.tɥi.zɔ̃\
  pertuisez  \pɛʁ.tɥi.ze\
Passé
 aie  pertuisé   \ɛ pɛʁ.tɥi.ze\ 
 ayons  pertuisé   \ɛ.jɔ̃ pɛʁ.tɥi.ze\ 
 ayez  pertuisé   \ɛ.je pɛʁ.tɥi.ze\