Conjugaison:français/replatiner

Conjugaison en français
replatiner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de replatiner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  replatine \ʒə  ʁə.pla.tin\
tu  replatines \ty  ʁə.pla.tin\
il/elle/on  replatine \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.tin\
nous  replatinons \nu  ʁə.pla.ti.nɔ̃\
vous  replatinez \vu  ʁə.pla.ti.ne\
ils/elles  replatinent \[il/ɛl]  ʁə.pla.tin\
Passé composé
j’ai  replatiné  \ʒ‿e ʁə.pla.ti.ne\
tu as  replatiné  \ty a ʁə.pla.ti.ne\
il/elle/on a  replatiné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.pla.ti.ne\
nous avons  replatiné  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.pla.ti.ne\
vous avez  replatiné  \vu.z‿a.ve ʁə.pla.ti.ne\
ils/elles ont  replatiné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.pla.ti.ne\
Imparfait
je  replatinais \ʒə  ʁə.pla.ti.nɛ\
tu  replatinais \ty  ʁə.pla.ti.nɛ\
il/elle/on  replatinait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.ti.nɛ\
nous  replatinions \nu  ʁə.pla.ti.njɔ̃\
vous  replatiniez \vu  ʁə.pla.ti.nje\
ils/elles  replatinaient \[il/ɛl]  ʁə.pla.ti.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  replatiné  \ʒ‿a.vɛ ʁə.pla.ti.ne\
tu avais  replatiné  \ty a.vɛ ʁə.pla.ti.ne\
il/elle/on avait  replatiné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.pla.ti.ne\
nous avions  replatiné  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.pla.ti.ne\
vous aviez  replatiné  \vu.z‿a.vje ʁə.pla.ti.ne\
ils/elles avaient  replatiné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.pla.ti.ne\
Passé simple
je  replatinai \ʒə  ʁə.pla.ti.ne\
tu  replatinas \ty  ʁə.pla.ti.na\
il/elle/on  replatina \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.ti.na\
nous  replatinâmes \nu  ʁə.pla.ti.nam\
vous  replatinâtes \vu  ʁə.pla.ti.nat\
ils/elles  replatinèrent \[il/ɛl]  ʁə.pla.ti.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  replatiné  \ʒ‿y ʁə.pla.ti.ne\
tu eus  replatiné  \ty y ʁə.pla.ti.ne\
il/elle/on eut  replatiné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.pla.ti.ne\
nous eûmes  replatiné  \nu.z‿ym ʁə.pla.ti.ne\
vous eûtes  replatiné  \vu.z‿yt ʁə.pla.ti.ne\
ils/elles eurent  replatiné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.pla.ti.ne\
Futur simple
je  replatinerai \ʒə  ʁə.pla.ti.n(ə.)ʁe\
tu  replatineras \ty  ʁə.pla.ti.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  replatinera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.ti.n(ə.)ʁa\
nous  replatinerons \nu  ʁə.pla.ti.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  replatinerez \vu  ʁə.pla.ti.n(ə.)ʁe\
ils/elles  replatineront \[il/ɛl]  ʁə.pla.ti.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  replatiné  \ʒ‿o.ʁe ʁə.pla.ti.ne\
tu auras  replatiné  \ty o.ʁa ʁə.pla.ti.ne\
il/elle/on aura  replatiné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.pla.ti.ne\
nous aurons  replatiné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.pla.ti.ne\
vous aurez  replatiné  \vu.z‿o.ʁe ʁə.pla.ti.ne\
ils/elles auront  replatiné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.pla.ti.ne\

Subjonctif

Présent
que je  replatine \kə ʒə  ʁə.pla.tin\
que tu  replatines \kə ty  ʁə.pla.tin\
qu’il/elle/on  replatine \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.tin\
que nous  replatinions \kə nu  ʁə.pla.ti.njɔ̃\
que vous  replatiniez \kə vu  ʁə.pla.ti.nje\
qu’ils/elles  replatinent \k‿[il/ɛl]  ʁə.pla.tin\
Passé
que j’aie  replatiné  \kə ʒ‿ɛ ʁə.pla.ti.ne\
que tu aies  replatiné  \kə ty ɛ ʁə.pla.ti.ne\
qu’il/elle/on ait  replatiné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.pla.ti.ne\
que nous ayons  replatiné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.pla.ti.ne\
que vous ayez  replatiné  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.pla.ti.ne\
qu’ils/elles aient  replatiné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.pla.ti.ne\
Imparfait
que je  replatinasse \kə ʒə  ʁə.pla.ti.nas\
que tu  replatinasses \kə ty  ʁə.pla.ti.nas\
qu’il/elle/on  replatinât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pla.ti.na\
que nous  replatinassions \kə nu  ʁə.pla.ti.na.sjɔ̃\
que vous  replatinassiez \kə vu  ʁə.pla.ti.na.sje\
qu’ils/elles  replatinassent \k‿[il/ɛl]  ʁə.pla.ti.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  replatiné  \kə ʒ‿ys ʁə.pla.ti.ne\
que tu eusses  replatiné  \kə ty ys ʁə.pla.ti.ne\
qu’il/elle/on eût  replatiné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.pla.ti.ne\
que nous eussions  replatiné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.pla.ti.ne\
que vous eussiez  replatiné  \kə vu.z‿y.sje ʁə.pla.ti.ne\
qu’ils/elles eussent  replatiné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.pla.ti.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  replatine  \ʁə.pla.tin\
  replatinons  \ʁə.pla.ti.nɔ̃\
  replatinez  \ʁə.pla.ti.ne\
Passé
 aie  replatiné   \ɛ ʁə.pla.ti.ne\ 
 ayons  replatiné   \ɛ.jɔ̃ ʁə.pla.ti.ne\ 
 ayez  replatiné   \ɛ.je ʁə.pla.ti.ne\