Conjugaison:français/s’enorgueillir

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en français
enorgueillir
Verbe du deuxième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-2}}

Conjugaison de enorgueillir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ enorgueillis \ʒ‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu  enorgueillis \ty  ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on  enorgueillit \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous  enorgueillissons \nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sɔ̃\
vous  enorgueillissez \vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.se\
ils/elles  enorgueillissent \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
Passé composé
j’ai  enorgueilli  \ʒ‿e ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu as  enorgueilli  \ty a.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on a  enorgueilli  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous avons  enorgueilli  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
vous avez  enorgueilli  \vu.z‿a.ve.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
ils/elles ont  enorgueilli  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
Imparfait
j’ enorgueillissais \ʒ‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sɛ\
tu  enorgueillissais \ty  ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sɛ\
il/elle/on  enorgueillissait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sɛ\
nous  enorgueillissions \nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sjɔ̃\
vous  enorgueillissiez \vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sje\
ils/elles  enorgueillissaient \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  enorgueilli  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu avais  enorgueilli  \ty a.vɛ.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on avait  enorgueilli  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous avions  enorgueilli  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
vous aviez  enorgueilli  \vu.z‿a.vje.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
ils/elles avaient  enorgueilli  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
Passé simple
j’ enorgueillis \ʒ‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu  enorgueillis \ty  ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on  enorgueillit \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous  enorgueillîmes \nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jim\
vous  enorgueillîtes \vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jit\
ils/elles  enorgueillirent \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jiʁ\
Passé antérieur
j’eus  enorgueilli  \ʒ‿y.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu eus  enorgueilli  \ty y.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on eut  enorgueilli  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous eûmes  enorgueilli  \nu.z‿ym.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
vous eûtes  enorgueilli  \vu.z‿yt.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
ils/elles eurent  enorgueilli  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
Futur simple
j’ enorgueillirai \ʒ‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁe\
tu  enorgueilliras \ty  ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁa\
il/elle/on  enorgueillira \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁa\
nous  enorgueillirons \nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɔ̃\
vous  enorgueillirez \vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁe\
ils/elles  enorgueilliront \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  enorgueilli  \ʒ‿o.ʁe ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu auras  enorgueilli  \ty o.ʁa.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on aura  enorgueilli  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous aurons  enorgueilli  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
vous aurez  enorgueilli  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
ils/elles auront  enorgueilli  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\

Subjonctif

Présent
que j’ enorgueillisse \kə ʒ‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
que tu  enorgueillisses \kə ty  ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
qu’il/elle/on  enorgueillisse \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
que nous  enorgueillissions \kə nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sjɔ̃\
que vous  enorgueillissiez \kə vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sje\
qu’ils/elles  enorgueillissent \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
Passé
que j’aie  enorgueilli  \kə ʒ‿ɛ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que tu aies  enorgueilli  \kə ty ɛ.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
qu’il/elle/on ait  enorgueilli  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que nous ayons  enorgueilli  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que vous ayez  enorgueilli  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
qu’ils/elles aient  enorgueilli  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
Imparfait
que j’ enorgueillisse \kə ʒ‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
que tu  enorgueillisses \kə ty  ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
qu’il/elle/on  enorgueillît \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que nous  enorgueillissions \kə nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sjɔ̃\
que vous  enorgueillissiez \kə vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sje\
qu’ils/elles  enorgueillissent \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
Plus-que-parfait
que j’eusse  enorgueilli  \kə ʒ‿ys ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que tu eusses  enorgueilli  \kə ty ys.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
qu’il/elle/on eût  enorgueilli  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que nous eussions  enorgueilli  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que vous eussiez  enorgueilli  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
qu’ils/elles eussent  enorgueilli  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\

Conditionnel

Présent
j’ enorgueillirais \ʒ‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɛ\
tu  enorgueillirais \ty  ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɛ\
il/elle/on  enorgueillirait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɛ\
nous  enorgueillirions \nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁjɔ̃\
vous  enorgueilliriez \vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁje\
ils/elles  enorgueilliraient \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɛ\
Passé
j’aurais  enorgueilli  \ʒ‿o.ʁɛ.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu aurais  enorgueilli  \ty o.ʁɛ.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on aurait  enorgueilli  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous aurions  enorgueilli  \nu.z‿o.ʁjɔ̃.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
vous auriez  enorgueilli  \vu.z‿o.ʁje.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
ils/elles auraient  enorgueilli  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\

Impératif

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en français
s’enorgueillir
Verbe du deuxième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-2}}

Conjugaison de s’enorgueillir, verbe réfléchi du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je m’ enorgueillis \ʒə m‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu t’ enorgueillis \ty t‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on s’ enorgueillit \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous nous  enorgueillissons \nu nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sɔ̃\
vous vous  enorgueillissez \vu vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.se\
ils/elles s’ enorgueillissent \[il/ɛl] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
Passé composé
je me suis  enorgueilli  \ʒə mə sɥi.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu t’es  enorgueilli  \ty t‿ɛ.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on s’est  enorgueilli  \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ɛ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous nous sommes  enorgueillis  \nu nu sɔm.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
vous vous êtes  enorgueillis  \vu vu.z‿ɛt.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
ils/elles se sont  enorgueillis  \[i/ɛ]l sə sɔ̃.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
Imparfait
je m’ enorgueillissais \ʒə m‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sɛ\
tu t’ enorgueillissais \ty t‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sɛ\
il/elle/on s’ enorgueillissait \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sɛ\
nous nous  enorgueillissions \nu nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sjɔ̃\
vous vous  enorgueillissiez \vu vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sje\
ils/elles s’ enorgueillissaient \[il/ɛl] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sɛ\
Plus-que-parfait
je m’étais  enorgueilli  \ʒə m‿e.tɛ.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu t’étais  enorgueilli  \ty t‿e.tɛ.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on s’était  enorgueilli  \[il/ɛl/ɔ̃] s‿e.tɛ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous nous étions  enorgueillis  \nu nu.z‿e.tjɔ̃.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
vous vous étiez  enorgueillis  \vu vu.z‿e.tje.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
ils/elles s’étaient  enorgueillis  \[i/ɛ]l s‿e.tɛ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
Passé simple
je m’ enorgueillis \ʒə m‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu t’ enorgueillis \ty t‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on s’ enorgueillit \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous nous  enorgueillîmes \nu nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jim\
vous vous  enorgueillîtes \vu vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jit\
ils/elles s’ enorgueillirent \[il/ɛl] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jiʁ\
Passé antérieur
je me fus  enorgueilli  \ʒə mə fy.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu te fus  enorgueilli  \ty tə fy.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on se fut  enorgueilli  \[il/ɛl/ɔ̃] sə fy.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous nous fûmes  enorgueillis  \nu nu fym.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
vous vous fûtes  enorgueillis  \vu vu fyt.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
ils/elles se furent  enorgueillis  \[i/ɛ]l sə fyʁ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
Futur simple
je m’ enorgueillirai \ʒə m‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁe\
tu t’ enorgueilliras \ty t‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁa\
il/elle/on s’ enorgueillira \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁa\
nous nous  enorgueillirons \nu nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɔ̃\
vous vous  enorgueillirez \vu vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁe\
ils/elles s’ enorgueilliront \[il/ɛl] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɔ̃\
Futur antérieur
je me serai  enorgueilli  \ʒə mə sə.ʁe ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu te seras  enorgueilli  \ty tə sə.ʁa.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on se sera  enorgueilli  \[il/ɛl/ɔ̃] sə sə.ʁa ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous nous serons  enorgueillis  \nu nu sə.ʁɔ̃.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
vous vous serez  enorgueillis  \vu vu sə.ʁe.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
ils/elles se seront  enorgueillis  \[i/ɛ]l sə sə.ʁɔ̃.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\

Subjonctif

Présent
que je m’ enorgueillisse \kə ʒə m‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
que tu t’ enorgueillisses \kə ty t‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
qu’il/elle/on s’ enorgueillisse \k‿[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
que nous nous  enorgueillissions \kə nu nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sjɔ̃\
que vous vous  enorgueillissiez \kə vu vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sje\
qu’ils/elles s’ enorgueillissent \k‿[il/ɛl] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
Passé
que je me sois  enorgueilli  \kə ʒə mə swa.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que tu te sois  enorgueilli  \kə ty tə swa.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
qu’il/elle/on se soit  enorgueilli  \k‿[il/ɛl/ɔ̃] sə swa.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que nous nous soyons  enorgueillis  \kə nu nu swa.jɔ̃.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que vous vous soyez  enorgueillis  \kə vu vu swa.je.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
qu’ils/elles se soient  enorgueillis  \k‿[i/ɛ]l sə swa.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
Imparfait
que je m’ enorgueillisse \kə ʒə m‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
que tu t’ enorgueillisses \kə ty t‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
qu’il/elle/on s’ enorgueillît \k‿[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que nous nous  enorgueillissions \kə nu nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sjɔ̃\
que vous vous  enorgueillissiez \kə vu vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.sje\
qu’ils/elles s’ enorgueillissent \k‿[il/ɛl] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.jis\
Plus-que-parfait
que je me fusse  enorgueilli  \kə ʒə mə fys ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que tu te fusses  enorgueilli  \kə ty tə fys.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
qu’il/elle/on se fût  enorgueilli  \k‿[il/ɛl/ɔ̃] sə fy.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que nous nous fussions  enorgueillis  \kə nu nu fy.sjɔ̃.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
que vous vous fussiez  enorgueillis  \kə vu vu fy.sje.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
qu’ils/elles se fussent  enorgueillis  \k‿[i/ɛ]l sə fys.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\

Conditionnel

Présent
je m’ enorgueillirais \ʒə m‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɛ\
tu t’ enorgueillirais \ty t‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɛ\
il/elle/on s’ enorgueillirait \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɛ\
nous nous  enorgueillirions \nu nu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁjɔ̃\
vous vous  enorgueilliriez \vu vu.z‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁje\
ils/elles s’ enorgueilliraient \[il/ɛl] s‿ ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji.ʁɛ\
Passé
je me serais  enorgueilli  \ʒə mə sə.ʁɛ.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
tu te serais  enorgueilli  \ty tə sə.ʁɛ.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
il/elle/on se serait  enorgueilli  \[il/ɛl/ɔ̃] sə sə.ʁɛ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
nous nous serions  enorgueillis  \nu nu sə.ʁjɔ̃.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
vous vous seriez  enorgueillis  \vu vu sə.ʁje.z‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\
ils/elles se seraient  enorgueillis  \[i/ɛ]l sə sə.ʁɛ.t‿ɑ̃.nɔʁ.ɡœ.ji\

Impératif