Conjugaison:français/subtiliser

Conjugaison en français
subtiliser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de subtiliser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  subtilise \ʒə  syp.ti.liz\
tu  subtilises \ty  syp.ti.liz\
il/elle/on  subtilise \[il/ɛl/ɔ̃]  syp.ti.liz\
nous  subtilisons \nu  syp.ti.li.zɔ̃\
vous  subtilisez \vu  syp.ti.li.ze\
ils/elles  subtilisent \[il/ɛl]  syp.ti.liz\
Passé composé
j’ai  subtilisé  \ʒ‿e syp.ti.li.ze\
tu as  subtilisé  \ty a syp.ti.li.ze\
il/elle/on a  subtilisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a syp.ti.li.ze\
nous avons  subtilisé  \nu.z‿a.vɔ̃ syp.ti.li.ze\
vous avez  subtilisé  \vu.z‿a.ve syp.ti.li.ze\
ils/elles ont  subtilisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ syp.ti.li.ze\
Imparfait
je  subtilisais \ʒə  syp.ti.li.zɛ\
tu  subtilisais \ty  syp.ti.li.zɛ\
il/elle/on  subtilisait \[il/ɛl/ɔ̃]  syp.ti.li.zɛ\
nous  subtilisions \nu  syp.ti.li.zjɔ̃\
vous  subtilisiez \vu  syp.ti.li.zje\
ils/elles  subtilisaient \[il/ɛl]  syp.ti.li.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  subtilisé  \ʒ‿a.vɛ syp.ti.li.ze\
tu avais  subtilisé  \ty a.vɛ syp.ti.li.ze\
il/elle/on avait  subtilisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ syp.ti.li.ze\
nous avions  subtilisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ syp.ti.li.ze\
vous aviez  subtilisé  \vu.z‿a.vje syp.ti.li.ze\
ils/elles avaient  subtilisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ syp.ti.li.ze\
Passé simple
je  subtilisai \ʒə  syp.ti.li.ze\
tu  subtilisas \ty  syp.ti.li.za\
il/elle/on  subtilisa \[il/ɛl/ɔ̃]  syp.ti.li.za\
nous  subtilisâmes \nu  syp.ti.li.zam\
vous  subtilisâtes \vu  syp.ti.li.zat\
ils/elles  subtilisèrent \[il/ɛl]  syp.ti.li.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  subtilisé  \ʒ‿y syp.ti.li.ze\
tu eus  subtilisé  \ty y syp.ti.li.ze\
il/elle/on eut  subtilisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y syp.ti.li.ze\
nous eûmes  subtilisé  \nu.z‿ym syp.ti.li.ze\
vous eûtes  subtilisé  \vu.z‿yt syp.ti.li.ze\
ils/elles eurent  subtilisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ syp.ti.li.ze\
Futur simple
je  subtiliserai \ʒə  syp.ti.li.z(ə.)ʁe\
tu  subtiliseras \ty  syp.ti.li.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  subtilisera \[il/ɛl/ɔ̃]  syp.ti.li.z(ə.)ʁa\
nous  subtiliserons \nu  syp.ti.li.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  subtiliserez \vu  syp.ti.li.z(ə.)ʁe\
ils/elles  subtiliseront \[il/ɛl]  syp.ti.li.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  subtilisé  \ʒ‿o.ʁe syp.ti.li.ze\
tu auras  subtilisé  \ty o.ʁa syp.ti.li.ze\
il/elle/on aura  subtilisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa syp.ti.li.ze\
nous aurons  subtilisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ syp.ti.li.ze\
vous aurez  subtilisé  \vu.z‿o.ʁe syp.ti.li.ze\
ils/elles auront  subtilisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ syp.ti.li.ze\

Subjonctif

Présent
que je  subtilise \kə ʒə  syp.ti.liz\
que tu  subtilises \kə ty  syp.ti.liz\
qu’il/elle/on  subtilise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  syp.ti.liz\
que nous  subtilisions \kə nu  syp.ti.li.zjɔ̃\
que vous  subtilisiez \kə vu  syp.ti.li.zje\
qu’ils/elles  subtilisent \k‿[il/ɛl]  syp.ti.liz\
Passé
que j’aie  subtilisé  \kə ʒ‿ɛ syp.ti.li.ze\
que tu aies  subtilisé  \kə ty ɛ syp.ti.li.ze\
qu’il/elle/on ait  subtilisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ syp.ti.li.ze\
que nous ayons  subtilisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ syp.ti.li.ze\
que vous ayez  subtilisé  \kə vu.z‿ɛ.je syp.ti.li.ze\
qu’ils/elles aient  subtilisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ syp.ti.li.ze\
Imparfait
que je  subtilisasse \kə ʒə  syp.ti.li.zas\
que tu  subtilisasses \kə ty  syp.ti.li.zas\
qu’il/elle/on  subtilisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  syp.ti.li.za\
que nous  subtilisassions \kə nu  syp.ti.li.za.sjɔ̃\
que vous  subtilisassiez \kə vu  syp.ti.li.za.sje\
qu’ils/elles  subtilisassent \k‿[il/ɛl]  syp.ti.li.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  subtilisé  \kə ʒ‿ys syp.ti.li.ze\
que tu eusses  subtilisé  \kə ty ys syp.ti.li.ze\
qu’il/elle/on eût  subtilisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y syp.ti.li.ze\
que nous eussions  subtilisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ syp.ti.li.ze\
que vous eussiez  subtilisé  \kə vu.z‿y.sje syp.ti.li.ze\
qu’ils/elles eussent  subtilisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys syp.ti.li.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  subtilise  \syp.ti.liz\
  subtilisons  \syp.ti.li.zɔ̃\
  subtilisez  \syp.ti.li.ze\
Passé
 aie  subtilisé   \ɛ syp.ti.li.ze\ 
 ayons  subtilisé   \ɛ.jɔ̃ syp.ti.li.ze\ 
 ayez  subtilisé   \ɛ.je syp.ti.li.ze\