Conjugaison:français/tatillonner

Conjugaison en français
tatillonner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de tatillonner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  tatillonne \ʒə  tɑ.ti.jɔn\
tu  tatillonnes \ty  tɑ.ti.jɔn\
il/elle/on  tatillonne \[il/ɛl/ɔ̃]  tɑ.ti.jɔn\
nous  tatillonnons \nu  tɑ.ti.jɔ.nɔ̃\
vous  tatillonnez \vu  tɑ.ti.jɔ.ne\
ils/elles  tatillonnent \[il/ɛl]  tɑ.ti.jɔn\
Passé composé
j’ai  tatillonné  \ʒ‿e tɑ.ti.jɔ.ne\
tu as  tatillonné  \ty a tɑ.ti.jɔ.ne\
il/elle/on a  tatillonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a tɑ.ti.jɔ.ne\
nous avons  tatillonné  \nu.z‿a.vɔ̃ tɑ.ti.jɔ.ne\
vous avez  tatillonné  \vu.z‿a.ve tɑ.ti.jɔ.ne\
ils/elles ont  tatillonné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ tɑ.ti.jɔ.ne\
Imparfait
je  tatillonnais \ʒə  tɑ.ti.jɔ.nɛ\
tu  tatillonnais \ty  tɑ.ti.jɔ.nɛ\
il/elle/on  tatillonnait \[il/ɛl/ɔ̃]  tɑ.ti.jɔ.nɛ\
nous  tatillonnions \nu  tɑ.ti.jɔ.njɔ̃\
vous  tatillonniez \vu  tɑ.ti.jɔ.nje\
ils/elles  tatillonnaient \[il/ɛl]  tɑ.ti.jɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  tatillonné  \ʒ‿a.vɛ tɑ.ti.jɔ.ne\
tu avais  tatillonné  \ty a.vɛ tɑ.ti.jɔ.ne\
il/elle/on avait  tatillonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ tɑ.ti.jɔ.ne\
nous avions  tatillonné  \nu.z‿a.vjɔ̃ tɑ.ti.jɔ.ne\
vous aviez  tatillonné  \vu.z‿a.vje tɑ.ti.jɔ.ne\
ils/elles avaient  tatillonné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ tɑ.ti.jɔ.ne\
Passé simple
je  tatillonnai \ʒə  tɑ.ti.jɔ.ne\
tu  tatillonnas \ty  tɑ.ti.jɔ.na\
il/elle/on  tatillonna \[il/ɛl/ɔ̃]  tɑ.ti.jɔ.na\
nous  tatillonnâmes \nu  tɑ.ti.jɔ.nam\
vous  tatillonnâtes \vu  tɑ.ti.jɔ.nat\
ils/elles  tatillonnèrent \[il/ɛl]  tɑ.ti.jɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  tatillonné  \ʒ‿y tɑ.ti.jɔ.ne\
tu eus  tatillonné  \ty y tɑ.ti.jɔ.ne\
il/elle/on eut  tatillonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tɑ.ti.jɔ.ne\
nous eûmes  tatillonné  \nu.z‿ym tɑ.ti.jɔ.ne\
vous eûtes  tatillonné  \vu.z‿yt tɑ.ti.jɔ.ne\
ils/elles eurent  tatillonné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ tɑ.ti.jɔ.ne\
Futur simple
je  tatillonnerai \ʒə  tɑ.ti.jɔ.n(ə.)ʁe\
tu  tatillonneras \ty  tɑ.ti.jɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  tatillonnera \[il/ɛl/ɔ̃]  tɑ.ti.jɔ.n(ə.)ʁa\
nous  tatillonnerons \nu  tɑ.ti.jɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  tatillonnerez \vu  tɑ.ti.jɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  tatillonneront \[il/ɛl]  tɑ.ti.jɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  tatillonné  \ʒ‿o.ʁe tɑ.ti.jɔ.ne\
tu auras  tatillonné  \ty o.ʁa tɑ.ti.jɔ.ne\
il/elle/on aura  tatillonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa tɑ.ti.jɔ.ne\
nous aurons  tatillonné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ tɑ.ti.jɔ.ne\
vous aurez  tatillonné  \vu.z‿o.ʁe tɑ.ti.jɔ.ne\
ils/elles auront  tatillonné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ tɑ.ti.jɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que je  tatillonne \kə ʒə  tɑ.ti.jɔn\
que tu  tatillonnes \kə ty  tɑ.ti.jɔn\
qu’il/elle/on  tatillonne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tɑ.ti.jɔn\
que nous  tatillonnions \kə nu  tɑ.ti.jɔ.njɔ̃\
que vous  tatillonniez \kə vu  tɑ.ti.jɔ.nje\
qu’ils/elles  tatillonnent \k‿[il/ɛl]  tɑ.ti.jɔn\
Passé
que j’aie  tatillonné  \kə ʒ‿ɛ tɑ.ti.jɔ.ne\
que tu aies  tatillonné  \kə ty ɛ tɑ.ti.jɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  tatillonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ tɑ.ti.jɔ.ne\
que nous ayons  tatillonné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ tɑ.ti.jɔ.ne\
que vous ayez  tatillonné  \kə vu.z‿ɛ.je tɑ.ti.jɔ.ne\
qu’ils/elles aient  tatillonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ tɑ.ti.jɔ.ne\
Imparfait
que je  tatillonnasse \kə ʒə  tɑ.ti.jɔ.nas\
que tu  tatillonnasses \kə ty  tɑ.ti.jɔ.nas\
qu’il/elle/on  tatillonnât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tɑ.ti.jɔ.na\
que nous  tatillonnassions \kə nu  tɑ.ti.jɔ.na.sjɔ̃\
que vous  tatillonnassiez \kə vu  tɑ.ti.jɔ.na.sje\
qu’ils/elles  tatillonnassent \k‿[il/ɛl]  tɑ.ti.jɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  tatillonné  \kə ʒ‿ys tɑ.ti.jɔ.ne\
que tu eusses  tatillonné  \kə ty ys tɑ.ti.jɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  tatillonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tɑ.ti.jɔ.ne\
que nous eussions  tatillonné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ tɑ.ti.jɔ.ne\
que vous eussiez  tatillonné  \kə vu.z‿y.sje tɑ.ti.jɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  tatillonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys tɑ.ti.jɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  tatillonne  \tɑ.ti.jɔn\
  tatillonnons  \tɑ.ti.jɔ.nɔ̃\
  tatillonnez  \tɑ.ti.jɔ.ne\
Passé
 aie  tatillonné   \ɛ tɑ.ti.jɔ.ne\ 
 ayons  tatillonné   \ɛ.jɔ̃ tɑ.ti.jɔ.ne\ 
 ayez  tatillonné   \ɛ.je tɑ.ti.jɔ.ne\