Conjugaison de amontrer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avair.

Note : le verbe « amontrer » est un verbe régulier en gallo. Toutefois, il se conjugue sur différents radical en fonction des régions.

Les pronoms de la troisième personne du singulier et de la troisième personne du pluriel sont nombreux. Pour plus de simplicité, seul la forme « il » est utilisée ci-après.


La première forme conjuguée se forme sur le même radical que l'infinitif.

Modes impersonnels

Infinitif
 
Présent   Passé
amontrer avair amontrë
 
Gérondif
 
Présent   Passé
en amontrant en ayant amontrë
 
Participe
 
Présent   Passé
amontrant amontrë
 

Indicatif

 
Présent   Passé composé
j’amontr j’e amontrë
t’amontr t’âs amontrë
il amontr il a amontrë
j’amontrons j’ons amontrë
j’avons amontrë
vous amontréz v’éz amontrë
vous / v'avéz amontrë
il amontrent il ont amontrë
il avont amontrë
 
Imparfait   Plus-que-parfait
j’amontraes j'avaes amontrë
t’amontraes t'avaes amontrë
il amontraet il avaet amontrë
j’amontrins j'avins amontrë
j'avions amontrë
vous amontriyéz vous aviéz amontrë
il amontraent il avaent amontrë
 
Passé simple   Passé antérieur
j’amontris j'ûs amontrë
t’amontris t'ûs amontrë
il amontrit il ût amontrë
j’amontrite
j’amontrime
j'ûte amontrë
j'ûme amontrë
vous amontrite vous ûte amontrë
il amontrite
il amontrirent
il ûte amontrë
il ûrent amontrë
 
Futur simple   Futur antérieur
j’amontrerë j'arë amontrë
t’amontrerâs t'arâs amontrë
il amontrera il ara amontrë
j’amontrerons j'arons amontrë
vous amontreréz vous aréz amontrë
il amontreront il aront amontrë

Subjonctif

 
Présent 1   Passé 1
qe j’amontreje qe j’eje amontrë
qe t’amontrejes qe t’ejes amontrë
q’il amontreje q’il eje amontrë
qe j’amontrejions qe j’ejions amontrë
qe vous amontrejiéz qe vous ejiéz amontrë
q’il amontrejent q’il ejent amontrë
 
Présent 2   Passé 2
qe j’amontr qe j’aye amontrë
qe t’amontr qe t’ayes amontrë
q'il amontr q’il aye amontrë
qe j’amontriyons qe j’ayons amontrë
qe vous amontriyéz qe vous ayéz amontrë
q’il amontrejent q’il ayent amontrë
 
Imparfait   Plus-que-parfait
qe j’amontrije qe j’ûje amontrë
qe t’amontrijes qe t’ûjes amontrë
q’il amontrije q’il ûje amontrë
qe j’amontrijions qe j’ûjions amontrë
qe vous amontrijiéz qe vous ûjiéz amontrë
q’il amontrijent q’il ûjent amontrë

Conditionnel

 
Présent   Passé
j’amontreraes j’araes amontrë
t’amontreraes t’araes amontrë
il amontreraet il araet amontrë
j’amontrerins
j’amontrerions
j’arins amontrë
j’arions amontrë
vous amontreriéz vous ariéz amontrë
il amontreraent il araent amontrë

Impératif

amontr
amontrons
amontréz

Le radical formé en amonter- ne se rencontre qu'à certain temps ou à certaines personnes. Note : pour plus de simplicité, lorsque le radical en amonter- n'est pas utilisé, il est remplacer par le radical pris sur l'infinitif (amontr-).

Modes impersonnels

Infinitif
 
Présent   Passé
amontrer avair amontrë
 
Gérondif
 
Présent   Passé
en amontrant en ayant amontrë
 
Participe
 
Présent   Passé
amontrant amontrë
 

Indicatif

 
Présent   Passé composé
j’amontere j’e amontrë
t’amonteres t’âs amontrë
il amontere il a amontrë
j’amontrons j’ons amontrë
j’avons amontrë
vous amontréz v’éz amontrë
vous / v'avéz amontrë
il amonterent il ont amontrë
il avont amontrë
 
Imparfait   Plus-que-parfait
j’amontraes j'avaes amontrë
t’amontraes t'avaes amontrë
il amontraet il avaet amontrë
j’amonterions j'avins amontrë
j'avions amontrë
vous amonteriéz vous aviéz amontrë
il amontraent il avaent amontrë
 
Passé simple   Passé antérieur
j’amontris j'ûs amontrë
t’amontris t'ûs amontrë
il amontrit il ût amontrë
j’amontrite*
j’amontrime*
j'ûte amontrë
j'ûme amontrë
vous amontrite* vous ûte amontrë
il amontrite*
il amontrirent*
il ûte amontrë
il ûrent amontrë
 
Futur simple   Futur antérieur
j’amontererë* j'arë amontrë
t’amontererâs t'arâs amontrë
il amonterera il ara amontrë
j’amontererons j'arons amontrë
vous amontereréz vous aréz amontrë
il amontereront il aront amontrë

Subjonctif

 
Présent   Passé
qe j’amontere qe j’aes amontrë
qe t’amonteres qe t’aes amontrë
q'il amontere q’il aet amontrë
qe j’amonterions qe j’ayons amontrë
qe vous amonteriéz qe vous ayéz amontrë
q’il amonterent q’il aent amontrë
 
Imparfait   Plus-que-parfait
qe j’amontrije qe j’ûje amontrë
qe t’amontrijes qe t’ûjes amontrë
q’il amontrije q’il ûje amontrë
qe j’amontrijions qe j’ûjions amontrë
qe vous amontrijiéz qe vous ûjiéz amontrë
q’il amontrijent q’il ûjent amontrë

Conditionnel

 
Présent   Passé
j’amontereraes j’araes amontrë
t’amontereraes t’araes amontrë
il amontereraet il araet amontrë
j’amontererins*
j’amontererions*
j’arins amontrë
j’arions amontrë
vous amontereriéz vous ariéz amontrë
il amontereraent il araent amontrë

Impératif

amontere
amontrons
amontréz