Conjugaison:italien/abiettare
abiettare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnelsModifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | abiettare | \a.bjet.ˈta.re\ | avere | abiettato | \a.ˈve.re a.bjet.ˈta.to\ |
Gérondif | abiettando | \a.bjet.ˈtan.do\ | avendo | abiettato | \a.ˈven.do a.bjet.ˈta.to\ |
Participe | abiettante | \a.bjet.ˈtan.te\ | abiettato | \a.bjet.ˈta.to\ |
IndicatifModifier
ConditionnelModifier
|
|
SubjonctifModifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
ImpératifModifier
|
|