Conjugaison:italien/allestire
allestire, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | allestire | \al.lɛs.ˈti.re\ | avere | allestito | \a.ˈve.re al.lɛs.ˈti.to\ |
Gérondif | allestendo | \al.lɛs.ˈten.do\ | avendo | allestito | \a.ˈven.do al.lɛs.ˈti.to\ |
Participe | allestente | \al.lɛs.ˈten.te\ | allestito | \al.lɛs.ˈti.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|