Conjugaison:italien/forare
forare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
modifierMode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | forare | \fo.ˈra.re\ | avere | forato | \a.ˈve.re fo.ˈra.to\ |
Gérondif | forando | \fo.ˈran.do\ | avendo | forato | \a.ˈven.do fo.ˈra.to\ |
Participe | forante | \fo.ˈran.te\ | forato | \fo.ˈra.to\ |
Indicatif
modifierConditionnel
modifier
|
|
Subjonctif
modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif
modifier
|
|