Conjugaison:italien/incantarsi
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
incantare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnelsModifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | incantare | \in.kan.ˈta.re\ | avere | incantato | \a.ˈve.re in.kan.ˈta.to\ |
Gérondif | incantando | \in.kan.ˈtan.do\ | avendo | incantato | \a.ˈven.do in.kan.ˈta.to\ |
Participe | incantante | \in.kan.ˈtan.te\ | incantato | \in.kan.ˈta.to\ |
IndicatifModifier
ConditionnelModifier
|
|
SubjonctifModifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
ImpératifModifier
|
|
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
[incantarsi, verbe pronominal régulier du premier groupe.
Modes impersonnels
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | incantarsi | \in.kan.ˈtar.si\ | essersi | incantato | \ˈɛs.ser.si in.kan.ˈta.to\ |
Gérondif | incantandosi | \in.kan.ˈtan.do.si\ | essendosi | incantato | \ˈɛs.sen.do.si in.kan.ˈta.to\ |
Participe | incantantesi | \in.kan.ˈtan.te.si\ | incantatosi | \in.kan.ˈta.to.si\ |
Indicatif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif
|
|