Conjugaison:italien/indignare
indignare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | indignare | \in.diɲ.ˈɲa.re\ | avere | indignato | \a.ˈve.re in.diɲ.ˈɲa.to\ |
Gérondif | indignando | \in.diɲ.ˈɲan.do\ | avendo | indignato | \a.ˈven.do in.diɲ.ˈɲa.to\ |
Participe | indignante | \in.diɲ.ˈɲan.te\ | indignato | \in.diɲ.ˈɲa.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|