Conjugaison:latin/venio

Conjugaison de veniō

INFINITIF
Présent actif		Parfait actif		Futur actif
venīre		vēnisse (venisse)		ventūrus, -a, -um esse
Présent passif		Parfait passif		Futur passif
-		-		-

PARTICIPE / GÉRONDIF
Participe			Gérondif
	SUPIN ventum, ventū Participe présent actif veniens, -entis Participe futur actif ventūrus, -a, -um Participe parfait passif - Adjectif verbal veniendus, -a, -um			Nominatif : venīre Accusatif : venīre Accusatif avec prép. : veniendum Génitif : veniendī Datif : veniendō Ablatif : veniendō

IMPÉRATIF
Actif			Passif
	Présent venī venīte Futur 2PS : venītō 3PS : venītō 2PP : venītōte 3PP : veniuntō			-

INDICATIF ACTIF
Présent		Imparfait		Futur
veniō		veniēbam		veniam
venīs		veniēbās		veniēs
venīt		veniēbat		veniet
venīmus		veniēbāmus		veniēmus
venītis		veniēbātis		veniētis
veniunt		veniēbant		venient
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
vēnī		vēneram (venieram)		vēnerō (venierō)
vēnistī (venisti)		vēnerās (venierās)		vēneris (venieris)
vēnit		vēnerat (venierat)		vēnerit (venierit)
vēnimus		vēnerāmus (venierāmus)		vēnerimus (venierimus)
vēnistis (venistis)		vēneratis (venierātis)		vēneritis (venieritis)
vēnērunt (vēnēre) (venierunt)		vēnerant (venierant)		vēnerint (venierint)

SUBJONCTIF ACTIF
Présent		Imparfait
veniam		venīrem
veniās		venīrēs
veniat		venīret
veniāmus		venīrēmus
veniātis		venīrētis
veniant		venīrent
Parfait		Plus-que-parfait
vēnerim (venierim)		vēnissem (venissem)
vēnerīs (venierīs)		vēnissēs (venissēs)
vēnerit (venierit)		vēnisset (venisset)
vēnerīmus (venierīmus)		vēnissēmus (venissēmus)
vēnerītis (venierītis)		vēnissētis (venissētis)
vēnerint (venierint)		vēnissent (venissent)