Voir aussi : dido

Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien Διδώ, Didṓ.

Nom propre modifier

Cas Singulier
Nominatif Dīdō
Vocatif Dīdō
Accusatif Dīdō
Génitif Dīdūs
Datif Dīdō
Ablatif Dīdō
Cas Singulier
Nominatif Dīdō
Vocatif Dīdō
Accusatif Dīdōnem
Génitif Dīdōnis
Datif Dīdōnī
Ablatif Dīdōne

Dīdō \ˈdiː.doː\ féminin (acc. aussi Dīdōn, Dīdūn)

  1. Didon, fondatrice de Carthage, sœur de Pygmalion.
    • Certus es ire tamen miseramque relinquere Didon
      atque idem venti vela fidemque ferent.
      — (Ovidus, Heroides, 7, 7 et seq.)
    • Forsitan et gravidam Didon, scelerate, relinquas
      parsque tui lateat corpore clausa meo.
      — (Ovidus, Heroides, 7, 133 et seq.)

Synonymes modifier

Voir aussi modifier

  • Dido sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Références modifier