Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien εὐεργέτης, euergétês (« bienfaiteur »).

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif Euergetēs Euergetae
Vocatif Euergetē Euergetae
Accusatif Euergetēn Euergetās
Génitif Euergetae Euergetārum
Datif Euergetae Euergetīs
Ablatif Euergetē Euergetīs

Euergetes \Prononciation ?\ masculin et féminin identiques

  1. Évergète.
    • Ptolemaeus Euergetes cognominatus. — (Periochae)

Références modifier