Latin modifier

Étymologie modifier

(Adjectif 1) Apparenté à Ion, du grec ancien Ἰώνιος, Iônios.
(Adjectif 2) Apparenté à Io, du grec ancien Ἰόνιος, Iónios (« d’Io ») parce que, selon le mythe grec, Io, transformée en génisse, traversa cette mer vers l’Italie. Le sens, d’un point de vue grec, est probablement « mer italienne » ; pour le lien entre Io et les sens de « jeune, génisse » ou « italien, ionien » voir juvenis, junix (« jeune, jeune vache »), vitulus (« taurillon »), Italus (« Italien »), ἰταλός, italós (« taurillon, veau »). Dans la mythologie romaine, cette légende est tardivement rapportée, Amien Marcellin situe la traversée « ionienne » dans le Bosphore (voir citation ci-dessous et l’étymologie de Bosphorus, « gué des bœufs »).

Adjectif 1 modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif Ionius Ioniă Ionium Ioniī Ioniae Ioniă
Vocatif Ionie Ioniă Ionium Ioniī Ioniae Ioniă
Accusatif Ionium Ioniăm Ionium Ioniōs Ioniās Ioniă
Génitif Ioniī Ioniae Ioniī Ioniōrŭm Ioniārŭm Ioniōrŭm
Datif Ioniō Ioniae Ioniō Ioniīs Ioniīs Ioniīs
Ablatif Ioniō Ioniā Ioniō Ioniīs Ioniīs Ioniīs

Ionius \Prononciation ?\

  1. Ionien, d’Ionie.
    • attagen maxime Ionius celeber et vocalis alias, captus vero obmutescens, quondam existimatus inter raras aves, iam et in Gallia Hispaniaque. — (Pline, Naturalis Historia)
      On vante surtout l'attagen d'Ionie (gélinotte des bois, Tetrastes bonasia, L.) : cet oiseau, qui a de la voix, devient muet en captivité. On le comptait jadis parmi les oiseaux rares ; maintenant on le prend dans la Gaule, en Espagne.

Synonymes modifier

Adjectif 2 modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif Ionius Ioniă Ionium Ioniī Ioniae Ioniă
Vocatif Ionie Ioniă Ionium Ioniī Ioniae Ioniă
Accusatif Ionium Ioniăm Ionium Ioniōs Ioniās Ioniă
Génitif Ioniī Ioniae Ioniī Ioniōrŭm Ioniārŭm Ioniōrŭm
Datif Ioniō Ioniae Ioniō Ioniīs Ioniīs Ioniīs
Ablatif Ioniō Ioniā Ioniō Ioniīs Ioniīs Ioniīs

Ionius \Prononciation ?\

  1. Ionien.
    • extremitates autem arcus utrimque tenues duo exprimunt Bospori e regione sibi oppositi Thracius et Cimmericus: hac causa Bospori vocitati, quod per eos quondam Inachi filia mutata, ut poetae locuntur, in bovem ad mare Ionium permeavit. — (Ammien Marcellin, Res Gestae Libri)
      Les deux extrémités de l’arc sont figurées par les deux Bosphores, l’un Thrace, l’autre Cimmérien. Le nom de Bosphore vient de ce que la fille d’Inachus, transformée en génisse, suivant les poètes, traversa les deux mers intérieures à la nage, pour se rendre dans celle d’Ionie.
    • Post haec Tyrrhenus, qui Italiam adtingit; quem Graeci Ionium, Itali Inferum vocant. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri)

Dérivés modifier

Références modifier