Latin modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom propre modifier

Cas Singulier
Nominatif Larius
Vocatif Larie
Accusatif Larium
Génitif Lariī
Datif Lariō
Ablatif Lariō

Lārius \Prononciation ?\ masculin singulier

  1. (Géographie) Lac de Côme.
    • in hoc situ interiere per oram Irmene, Pellaon, Palsicium, ex Venetis Atina et Caelina, Carnis Segesta et Ocra, Tauriscis Noreia. et ab Aquileia ad XII lapidem deletum oppidum etiam invito senatu a M. Claudio Marcello L. Piso auctor est. In hac regione et undecuma lacus incluti sunt amnesque eorum partus aut alumni, si modo acceptos reddunt, ut Adduam Larius, Ticinum Verbannus, Mincium Benacus, Ollium Sebinnus, Lambrum Eupilis, omnes incolas Padi. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, livre 3)
      Dans cette contrée ont péri : sur la côte, Iramine Pellaon, Palsatium; en Vénétie, Atina et Caelina; en Carnie, Ségeste et Ocra: chez les Taurisques Noreia : de plus, à douze milles d' Aquilée, une ville a été détruite, même malgré le sénat, par Claudius Marcellus, d'après l'historien L. Pison. Cette région et Ia onzième renferment des lacs célèbres et des rivières filles de ces lacs, ou, quand toutefois elles en sortent, leurs nourrissons, comme du Larius l'Adda, du Verbanus le Tésin, du Bénac le Mincio, du Sébinus l'Oglio, de l'Eupilis le Lambrus, tous affluents du Pô. — (traduction)

Dérivés dans d’autres langues modifier

Voir aussi modifier

  • Larius lacus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Références modifier