Marrucini
Latin modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | Marrucinus | Marrucinī |
Vocatif | Marrucine | Marrucinī |
Accusatif | Marrucinum | Marrucinōs |
Génitif | Marrucinī | Marrucinōrum |
Datif | Marrucinō | Marrucinīs |
Ablatif | Marrucinō | Marrucinīs |
Marrūcīni \Prononciation ?\ masculin pluriel
- Marrucins, tribu du Picenum.
- Italia dehinc primique eius Ligures, mox Etruria, Umbria, Latium, ibi Tiberina ostia et Roma, terrarum caput,XVI p. intervallo a mari. Volscum postea litus et Campaniae, Picentinum inde ac Lucanum Bruttiumque, quo longissime in meridiem ab Alpium paene lunatis iugis in maria excurrit Italia. ab eo Graeciae ora, mox Sallentini, Poeduculi, Apuli, Paeligni, Frentani, Marrucini, Vestini, Sabini, Picentes, Galli, Umbri, Tusci, Veneti, Cari, Iapudes, Histri, Liburni. — (Pline, Naturalis Historia, III, 38)
- Italia dehinc primique eius Ligures, mox Etruria, Umbria, Latium, ibi Tiberina ostia et Roma, terrarum caput,XVI p. intervallo a mari. Volscum postea litus et Campaniae, Picentinum inde ac Lucanum Bruttiumque, quo longissime in meridiem ab Alpium paene lunatis iugis in maria excurrit Italia. ab eo Graeciae ora, mox Sallentini, Poeduculi, Apuli, Paeligni, Frentani, Marrucini, Vestini, Sabini, Picentes, Galli, Umbri, Tusci, Veneti, Cari, Iapudes, Histri, Liburni. — (Pline, Naturalis Historia, III, 38)
Variantes modifier
Apparentés étymologiques modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Français : marrucinité, marrucinite
Voir aussi modifier
- Marrucins sur l’encyclopédie Wikipédia
Références modifier
- « Marrucini », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Marrucini », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage