Melchior
FrançaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin Melchior ; voir Melchisédech.
Nom propre Modifier
Melchior \Prononciation ?\ masculin
- L’un des trois mages du Nouveau Testament.
- Gaspard, Melchior et Balthazar.
DérivésModifier
Vocabulaire apparenté par le sensModifier
TraductionsModifier
Prénom Modifier
Melchior \mɛl.kjɔʁ\ masculin
- Prénom masculin.
- Un inventaire minutieux fut dressé de tout ce qu’il possédait sur lui, on nota les pièces d’argent dans ses poches, on inscrivit le velours de son manteau, on porta mention des jabots de sa chemise, on le fit déchausser, déculotter, déchemiser, dénuder entièrement, une ordure entrouvrit l’orifice pour y chercher une pierre précieuse, Melchior lui aurait pété à la figure ! — (Gilles Germain, Inquisition, 1993)
TraductionsModifier
Nom de famille Modifier
Melchior \Prononciation ?\ masculin et féminin identiques
- Nom de famille.
- Simone Melchior, épouse et partenaire de l’explorateur Jacques-Yves Cousteau
PrononciationModifier
- France (Occitanie) : écouter « Melchior [Prononciation ?] »
Voir aussiModifier
- Melchior sur l’encyclopédie Wikipédia
AllemandModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin Melchior.
Prénom Modifier
Melchior \Prononciation ?\ masculin
Ancien françaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin Melchior.
Prénom Modifier
Melchior \Prononciation ?\
AnglaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin Melchior.
Prénom Modifier
Melchior \Prononciation ?\ masculin
- Melchior.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
LatinModifier
ÉtymologieModifier
- De l’hébreu ancien מלכיאור (« roi de lumière »), composé de מלך, melekh (« roi ») et de אור, 'or (« lumière »).
Prénom Modifier
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Melchior |
Vocatif | Melchior |
Accusatif | Melchiorem |
Génitif | Melchioris |
Datif | Melchiorī |
Ablatif | Melchiorĕ |
Melchior \Prononciation ?\ masculin
- Melchior.
- Ingressi vero magi domum, quam diversorium Lucas nominat (Luc. II), obtulerunt puero singuli aurum, thus et myrrham, secundum Sabaeis consuetam oblationem (Matth. II). Inde significantes eum regem, Deum et mortalem. Nomina trium magorum haec sunt: Hebraice Appellus, Amerus, Damasius; Graece Galgalat, Magalath, Sarachim; Latine Baltassar, Gaspar, Melchior. — (Petrus Comestor, « De oblatione et nominibus magorum » dans Historia Scholastica, XIIe siècle)
Dérivés dans d’autres languesModifier
- Anglais : Melchior
- Espagnol : Melchor
- Français : Melchior
- Italien : Melchiorre
- Polonais : Melchior