Modèle:es-conj-1-andar

Documentation du modèle

Cette documentation est incluse depuis Modèle:es-conj-1-andar/Documentation. [rafraîchir] · [modifier] · [historique]

Usage

Conjugaison de andar et de ses dérivés.

Syntaxe

{{es-conj-1-andar| <préfixe> | <prononciation préfixe> }}

Paramètres supplémentaires pour verbes pronominaux

{{ ... | réfl=1 }}

Exemples

• andar
• Liste complète

Voir aussi

• {{es-conj}}
• {{es-conj-1}}

Conjugaison en espagnol
andar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1-andar}}

andar, verbe espagnol irrégulier du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	andar	[anˈdaɾ]	haber	andado	[aˌβeɾ anˈda.do]
Gérondif	andando	[anˈdan.do]	habiendo	andado	[aˌβjen.do anˈda.do]
Participe passé	andado	[anˈda.do]

Indicatif

Présent (yo)   ando [ˈan.do] (tú/vos)  ou (vos)   andas  andás [ˈan.das] [anˈdas] (él/ella/Ud.)   anda [ˈan.da] (nosostros-as)   andamos [anˈda.mos] (vosostros-as/os)   andáis [anˈdais] (ellos-as/Uds.)   andan [ˈan.dan]	Passé composé (yo)   he andado [e anˈda.do] (tú/vos)   has andado [as anˈda.do] (él/ella/Ud.)   ha andado [a anˈda.do] (nosotros-as)   hemos andado [ˈe.mos anˈda.do] (vosotros-as/os)   habéis andado [a.ˈβejs anˈda.do] (ellos-as/Uds.)   han andado [an anˈda.do]
Imparfait (yo)   andaba [anˈda.ba] (tú/vos)   andabas [anˈda.bas] (él/ella/Ud.)   andaba [anˈda.ba] (nosostros-as)   andábamos [anˈda.ba.mos] (vosostros-as/os)   andabais [anˈda.bais] (ellos-as/Uds.)   andaban [anˈda.ban]	Plus-que-parfait (yo)   había andado [a.ˈβi.a anˈda.do] (tú/vos)   habías andado [a.ˈβi.as anˈda.do] (él/ella/Ud.)   había andado [a.ˈβi.a anˈda.do] (nosotros-as)   habíamos andado [a.ˈβi.a.mos anˈda.do] (vosotros-as/os)   habíais andado [a.ˈβi.ajs anˈda.do] (ellos-as/Uds.)   habían andado [a.ˈβi.an anˈda.do]
Passé simple (yo)   anduve [anˈdu.βe] (tú/vos)   anduviste [anˈdu.βis.te] (él/ella/Ud.)   anduvo [anˈdu.βo] (nosostros-as)   anduvimos [an.duˈβi.mos] (vosostros-as/os)   anduvisteis [an.duˈβis.teis] (ellos-as/Uds.)   anduvieron [an.duˈβje.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube andado [ˈu.βe anˈda.do] (tú/vos)   hubiste andado [u.ˈβi.ste anˈda.do] (él/ella/Ud.)   hubo andado [ˈu.βo anˈda.do] (nosotros-as)   hubimos andado [u.ˈβi.mos anˈda.do] (vosotros-as/os)   hubisteis andado [u.ˈβi.stejs anˈda.do] (ellos-as/Uds.)   hubieron andado [u.ˈβje.ɾon anˈda.do]
Futur simple (yo)   andaré [an.daˈɾe] (tú/vos)   andarás [an.daˈɾas] (él/ella/Ud.)   andará [an.daˈɾa] (nosostros-as)   andaremos [an.daˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   andaréis [an.daˈɾeis] (ellos-as/Uds.)   andarán [an.daˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré andado [a.ˈβɾe anˈda.do] (tú/vos)   habrás andado [a.ˈβɾas anˈda.do] (él/ella/Ud.)   habrá andado [a.ˈβɾa anˈda.do] (nosotros-as)   habremos andado [a.ˈβɾe.mos anˈda.do] (vosotros-as/os)   habréis andado [a.ˈβɾejs anˈda.do] (ellos-as/Uds.)   habrán andado [a.ˈβɾan anˈda.do]

Conditionnel

Présent (yo)   andaría [an.daˈɾi.a] (tú/vos)   andarías [an.daˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   andaría [an.daˈɾi.a] (nosostros-as)   andaríamos [an.daˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   andaríais [an.daˈɾi.ais] (ellos-as/Uds.)   andarían [an.daˈɾi.an]

Passé (yo)   habría andado [a.ˈβɾi.a anˈda.do] (tú/vos)   habrías andado [a.ˈβɾi.as anˈda.do] (él/ella/Ud.)   habría andado [a.ˈβɾi.a anˈda.do] (nosotros-as)   habríamos andado [a.ˈβɾi.a.mos anˈda.do] (vosotros-as/os)   habríais andado [a.ˈβɾi.ajs anˈda.do] (ellos-as/Uds.)   habrían andado [a.ˈβɾi.an anˈda.do]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   ande [ˈan.de] (tú/vos)  ou (vos)   andes  andés [ˈan.des] [anˈdes] (él/ella/Ud.)   ande [ˈan.de] (nosostros-as)   andemos [anˈde.mos] (vosostros-as/os)   andéis [anˈdeis] (ellos-as/Uds.)   anden [ˈan.den]	Passé composé (yo)   haya andado [ˈa.ja anˈda.do] (tú/vos)  ou (vos)   hayas andado  hayás andado [ˈa.jas anˈda.do] [a.ˈjas anˈda.do] (él/ella/Ud.)   haya andado [ˈa.ja anˈda.do] (nosotros-as)   hayamos andado [a.ˈja.mos anˈda.do] (vosotros-as/os)   hayáis andado [a.ˈjajs anˈda.do] (ellos-as/Uds.)   hayan andado [ˈa.jan anˈda.do]
Imparfait (en -ra) (yo)   anduviera [an.duˈvje.ɾa] (tú/vos)   anduvieras [an.duˈvje.ɾas] (él/ella/Ud.)   anduviera [an.duˈvje.ɾa] (nosostros-as)   anduviéramos [an.duˈvje.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   anduvierais [an.duˈvje.ɾais] (ellos-as/Uds.)   anduvieran [an.duˈvje.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera andado [u.ˈβje.ɾa anˈda.do] (tú/vos)   hubieras andado [u.ˈβje.ɾas anˈda.do] (él/ella/Ud.)   hubiera andado [u.ˈβje.ɾa anˈda.do] (nosotros-as)   hubiéramos andado [u.ˈβje.ɾa.mos anˈda.do] (vosotros-as/os)   hubierais andado [u.ˈβje.ɾajs anˈda.do] (ellos-as/Uds.)   hubieran andado [u.ˈβje.ɾan anˈda.do]
Imparfait (en -se) (yo)   anduviese [an.duˈvje.se] (tú/vos)   anduvieses [an.duˈvje.ses] (él/ella/Ud.)   anduviese [an.duˈvje.se] (nosostros-as)   anduviésemos [an.duˈvje.se.mos] (vosostros-as/os)   anduvieseis [an.duˈvje.seis] (ellos-as/Uds.)   anduviesen [an.duˈvje.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese andado [u.ˈβje.se anˈda.do] (tú/vos)   hubieses andado [u.ˈβje.ses anˈda.do] (él/ella/Ud.)   hubiese andado [u.ˈβje.se anˈda.do] (nosotros-as)   hubiésemos andado [u.ˈβje.se.mos anˈda.do] (vosotros-as/os)   hubieseis andado [u.ˈβje.sejs anˈda.do] (ellos-as/Uds.)   hubiesen andado [u.ˈβje.sen anˈda.do]
Futur (yo)   anduviere [an.duˈvje.ɾe] (tú/vos)   anduvieres [an.duˈvje.ɾes] (él/ella/Ud.)   anduviere [an.duˈvje.ɾe] (nosostros-as)   anduviéremos [an.duˈvje.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   anduviereis [an.duˈvje.ɾeis] (ellos-as/Uds.)   anduvieren [an.duˈvje.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere andado [u.ˈβje.ɾe anˈda.do] (tú/vos)   hubieres andado [u.ˈβje.ɾes anˈda.do] (él/ella/Ud.)   hubiere andado [u.ˈβje.ɾe anˈda.do] (nosotros-as)   hubiéremos andado [u.ˈβje.ɾe.mos anˈda.do] (vosotros-as/os)   hubiereis andado [u.ˈβje.ɾejs anˈda.do] (ellos-as/Uds.)   hubieren andado [u.ˈβje.ɾen anˈda.do]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   anda  andá [ˈan.da] [anˈda] (usted)   ande [ˈan.de] (nosostros-as)   andemos [anˈde.mos] (vosostros-as)   andad [anˈdað] (ustedes)   anden [ˈan.den]