zurrutero

Basque

Étymologie

Dérivé de zurrut (« boisson »), avec le suffixe -ero.

Nom commun

Déclinaison Nom animé Cas Indéfini Singulier Pluriel Absolutif zurrutero zurruteroa zurruteroak Ergatif zurruterok zurruteroak zurruteroek Datif zurruterori zurruteroari zurruteroei Génitif zurruteroren zurruteroaren zurruteroen Comitatif zurruterorekin zurruteroarekin zurruteroekin Bénéfactif zurruterorentzat zurruteroarentzat zurruteroentzat Instrumental zurruteroz zurruteroaz zurruteroez Inessif zurruterorengan zurruteroarengan zurruteroengan Allatif zurruterorengana zurruteroarengana zurruteroengana Terminatif zurruterorenganaino zurruteroarenganaino zurruteroenganaino Directif zurruterorenganantz zurruteroarenganantz zurruteroenganantz Destinatif zurruterorenganako zurruteroarenganako zurruteroenganako Ablatif zurruterorengandik zurruteroarengandik zurruteroengandik Partitif zurruterorik — — Prolatif zurruterotzat — —

Zurrutero alaia, Le Joyeux Buveur.

zurrutero \Prononciation ?\

1. Buveur, ivrogne.

Synonymes

• edale, edarizale

Références

• Elhuyar hiztegiak