εναλλακτικός

Grec

Étymologie

Du grec ancien ἐναλλακτικός, enallaktikos ; voir ἐναλλαγή, enallagê (« échange ») pour un mot apparenté.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		εναλλακτικός		εναλλακτική		εναλλακτικό
génitif		εναλλακτικού		εναλλακτικής		εναλλακτικού
accusatif		εναλλακτικό		εναλλακτική		εναλλακτικό
vocatif		εναλλακτικέ		εναλλακτική		εναλλακτικό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		εναλλακτικοί		εναλλακτικές		εναλλακτικά
génitif		εναλλακτικών		εναλλακτικών		εναλλακτικών
accusatif		εναλλακτικούς		εναλλακτικές		εναλλακτικά
vocatif		εναλλακτικοί		εναλλακτικές		εναλλακτικά

εναλλακτικός, enallaktikós \ɛn.al.lak.ti.ˈkɔs\

1. Alternatif.
   • εναλλακτική ιατρική, médecine alternative.